Według Sentholda Assenga, profesora rolnictwa cyfrowego na Uniwersytecie Technicznym w Monachium (TUM), kiedy jest gorąco i wilgotno, krowy dają mniej mleka, świnie mniej przybierają na wadze, a pszenica nie rośnie.

W szczególności krowy mleczne narażone na szczególne ciepło. Odwadniają się, gdy stracą około 12 proc. swojej masy ciała w postaci wody. Zwiększony naturalny cień drzew to jedna ze strategii przystosowania się do rosnących temperatur w hodowli zwierząt.

Bydło i świnie są narażone na działanie ciepła w temperaturze 24 st. C przy wysokiej wilgotności i 29 st. C przy niskiej wilgotności. Wydajność mleczna krów może spaść o 10 do 20 procent, gdy są one wystawione na działanie nadmiernego ciepła, a wyniki tuczu świń są również gorsze.

Hodowca bydła: Stres cieplny bardzo doskwiera samicom

Czytaj więcej

Hodowca bydła: Stres cieplny bardzo doskwiera samicom

Komfortowy zakres temperatur dla drobiu to 15 do 20 st. C. Kurczęta i nioski doświadczają lekkiego obciążenia cieplnego przy 30 st. C, a od 37 st. C odczuwają silne obciążenie cieplne, a tempo nieśności spada.

Istnieją jednak przykłady ewolucyjnych adaptacji ssaków lądowych do ciepłej pogody. Bezwłose kury z Transylwanii są bardziej odporne na ciepło niż inne kurczęta, dzięki złożonej mutacji genetycznej, która hamuje wzrost piór.
W przypadku upraw optymalna strefa temperaturowa i wartości progowe temperatury wydają się być bardziej zróżnicowane ze względu na różnice między gatunkami i odmianami.

Rośliny ozime, takie jak na przykład pszenica, lepiej rozwijają się w niższych temperaturach. Rośliny jare, takie jak kukurydza, są wrażliwe na mróz, ale mogą wytrzymać wyższe temperatury.

Strategie adaptacji do stresu cieplnego w produkcji roślinnej obejmują zmianę daty siewu lub sadzenia w celu uniknięcia stresu cieplnego w dalszej części sezonu, jeśli to możliwe, podlewanie, przejście na rośliny bardziej odporne na ciepło lub hodowlę pod kątem tolerancji na ciepło.