Rzepak na MATIF w kontrakcie lutowym wzrósł o 0,8 proc., natomiast soja na CBOT podrożała o 1,6 proc. Kanadyjska canola na WCE podniosła się o 1,0 proc.

Coraz lepiej prezentują się notowania najbliższych serii kontraktów terminowych oleistych. Jest duża szansa na odwrócenie średnioterminowego trendu spadkowego i powrót do głównego trendu wzrostowego.

Z punktu widzenia analizy technicznej ważnym poziomem do pokonania na rzepaku jest cena ok. 265 euro/t stanowiąca znaczący opór przed wzrostami (pierwsza próba sprzed kilku dni się nie powiodła). Dla soi prawdziwym testem siły ostatnich wzrostów będą okolice 550 USD/t, a dla rzepaku kanadyjskiego 600 CAD/t (najbliższe serie kontraktów).

Cena kontraktów terminowych rzepaku w Paryżu wygasających w lutym wzrosła o 0,76 proc. i wyniosła  464,25 EUR/t. Kontrakty majowe podrożały o 0,44 proc., sierpniowe podniosły się o 0,12 proc. i kosztowały odpowiednio 454,00 i 427,25 EUR/t.

W Chicago kontrakty marcowych soi wzrosły o 1,63 proc. i kosztowały 527,81 USD/t, kontrakty wygasające w maju podniosły się o 1,54 proc., lipcowe podrożały o 1,44 proc. i kosztowały 522,21 i 519,09 USD/t.

Cena kontraktów terminowych kanadyjskiej canoli notowanych na WCE w Winnipeg wygasających w marcu wzrosła o 1,00 proc. i wyniosła 596,00 CAD/t. Kontrakty majowe podrożały o 0,79 proc., lipcowe podniosły się o 0,57 proc. i kosztowały odpowiednio 586,40 i 580,20 CAD/t.