Lubelszczyzna – serce dawnej Polski, to region rolniczy z tradycjami. Ziemie zawsze były tam dobre, przeważnie lessowe. Wcześnie też rozwijał się tam przemysł związany z rolnictwem: młyny wodne, browary, cegielnie.

W latach 1862–1869 działał w Puławach Instytut Politechniczny i Rolno-Leśny. Aby jego oddziały: rolniczy i leśny mogły właściwie funkcjonować potrzebne były odpowiednie folwarki.

Instytuty i folwarki
Majątek Końskowola został przekazany Instytutowi w 1863 r. Folwark ten miał mieć charakter wzorowego gospodarstwa, gdzie studenci mogliby odbywać praktyki. Sześć lat później, w 1869 r., Instytut Politechniczny Rolniczo-Leśny został jednak przekształcony w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Instytut ten – działający w latach 1869–1914, miał być „wyższym zakładem naukowym” przygotowującym „naukowo wykształconych gospodarzy wiejskich i leśników”.
Z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej uczelnia została przeniesiona do Charkowa i Instytut w Puławach przestał istnieć. Dopiero we wrześniu 1917 r. na nowo utworzono w Puławach Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego, który przejął folwark Końskowola. Powierzchnia obiektu wynosiła wtedy 635 ha.

Po drugiej wojnie światowej Instytut dynamicznie się rozwija. W maju 1956 r. powołano Rolniczy Rejonowy Zakład Doświadczalny. W latach 1975–1991 w Końskowoli działał Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolniczego. W roku 1977 w Sitnie k. Zamościa powołano filię WOPR, w kolejnych latach powstały filie w Grabanowie, Rejowcu, Mokoszynie. Filie te wkrótce przekształcono w samodzielne ośrodki.

Doradztwo, produkcja, dydaktyka
Lata 1991–1995 to czas reorganizacji pracy Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Konsekwencją było oddzielenie działalności doradczej od działalności produkcyjnej. Zakłady rolne w Końskowoli i Borowinie oraz Zakład Szkółkarski w Pożogu przekazano Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w Lublinie. Jako bazę dydaktyczną do dalszej działalności ODR-u pozostawiono pole doświadczalno-wdrożeniowe w Pożogu II, sad i pasiekę.

W 1991 r. po raz pierwszy rozpoczęto prowadzenie analizy rynku rolnego. We wrześniu tego samego roku ukazał się też pierwszy numer miesięcznika „Aktualności Rolnicze-Rynek”, który do dziś jest główną pozycją wydawniczą ośrodka.

Pomoc w drodze do unii
W wyniku reformy administracyjnej kraju zmienia się nie tylko nazwa, ale i zakres działania Ośrodka. 1 czerwca 1999 r. zostaje powołany Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Lublinie z siedzibą w Końskowoli. Nową formą doradztwa staje się pomoc rolnikom w korzystaniu z unijnych funduszy przedakcesyjnych. Doradcy bezpłatnie pomagali rolnikom wypełniać wnioski i sporządzać plany przedsięwzięć dla programu SAPARD, który cieszył się wśród lubelskich rolników ogromnym zainteresowaniem.

Od 1 stycznia 2004 r. ośrodek zmienił nazwę na Lubelski Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli. Z chwilą wejścia do Unii Europejskiej otworzył się dla ośrodków doradztwa rolniczego nowy, olbrzymi obszar działania. Praca doradców została ukierunkowana na kontakty z indywidualnym klientem, któremu najpierw należało uświadomić, że może ubiegać się o unijną pomoc finansową, a potem pomóc mu w przygotowaniu dokumentów warunkujących otrzymanie tej pomocy.

Historia najnowsza
1 stycznia 2005 r. Ośrodek uzyskał osobowość prawną oraz zmienił nazwę na Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli.

Obecnie w LODR w Końskowoli pracuje 517 osób, w tym w Końskowoli 216, w Oddziałach: Grabanowie – 105, Rejowcu – 73, Sitnie – 123. Doradcy terenowi skupieni są w 22 powiatowych zespołach doradztwa rolniczego.

Przy Ośrodku działa Rada Społeczna Doradztwa Rolniczego. LODR w Końskowoli prowadzi doradztwo w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego i ma na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników.

Niezależnie od nazwy, Ośrodek w Końskowoli zawsze był i jest rzecznikiem postępu w rolnictwie. Nieodmiennie działa na rzecz zastosowania wiedzy i osiągnięć naukowych w praktyce rolniczej.

Źródło: "Farmer" 15/2006