Nastąpiła rejestracja sera korycińskiego swojskiego jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego.
Ser koryciński swojski jest serem dojrzewającym, wyrabiany jest z pełnego mleka niepasteryzowanego, które nadaje mu charakterystyczny aromat świeżego mleka. Ma kształt spłaszczonej kuli z charakterystycznym karbowaniem na powierzchni związanym z cedzakami, w których jest wyrabiany. Ser jest wilgotny i elastyczny, z licznymi, równomiernie rozłożonymi drobnymi oczkami. W zależności od długości leżakowania ser ten określa się jako świeży, leżakowany lub dojrzały. Występują również odmiany sera korycińskiego swojskiego z dodatkiem przypraw i świeżych lub suszonych ziół, m.in. pieprzu, papryki, bazylii, lubczyku, mięty, grzybów suszonych, czosnku oraz oliwek.
Kolejny, zarejestrowany nas specjał wytwarzany jest na terenie województwa podlaskiego, w regionie tradycyjnie nastawionym na produkcję mleka i przetworów mlecznych. Jest to głównie wynikiem niskiego uprzemysłowienia. W przeszłości sprzedawano głównie surowe mleko, ale w wielu gospodarstwach wytwarzano również masło i ser koryciński swojski na własne potrzeby oraz na sprzedaż. Wytwarzanie sera było przede wszystkim sposobem na spożytkowanie mleka wytworzonego w gospodarstwie oraz zróżnicowanie odżywiania. Współcześnie ser koryciński swojski jest coraz bardziej znany i poszukiwany, zwłaszcza na terenie północnej i środkowej Polski.
Obecnie już 35 polskich produktów zostało wpisanych do unijnych rejestrów.
Podobał się artykuł? Podziel się!
WSZYSTKIE KOMENTARZE (1)