Dokument ten jak podkreśla Jakub Adamczyk z PSEW wciąż nie jest dostępny nie tylko na stronie Komisji Europejskiej, która podjęła już pierwsze kroki mające na celu zdyscyplinowanie naszego rządu i wezwała go do złożenia wyjaśnień, ale co gorsze również na stronach polskiego Ministerstwa Gospodarki. Jedyną dostępną wersją polskiego KPD jest projekt przedstawiony na etapie konsultacji społecznych w maju bieżącego roku.

- W oczekiwaniu na ostateczną wersję - ponieważ niewiele wskazuje na to, aby miały się w niej pojawić jakieś inne istotne zmiany - PSEW dokonał porównania założeń zawartych w pierwszym projekcie polskiego KPD z przesłanymi do Komisji Europejskiej dokumentami innych krajów członkowskich Unii Europejskiej pod kątem udziału energetyki wiatrowej w realizowaniu Dyrektywy 2009/28/WE. Wniosek jest zasmucający. Zakładane cele, same w sobie niezbyt imponujące, w porównaniu z innymi krajami wypadają jeszcze bardziej żałośnie – mówi Jakub Adamczyk.

Według opublikowanego przez Europejskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (EWEA) pod koniec 2009 roku raportu „Pure Power”, zawierającego analizę dotychczasowego rozwoju energetyki wiatrowej w Unii Europejskiej oraz zaktualizowane scenariusze rozwoju tego sektora do roku 2020 i 2030 w podziale na poszczególne kraje członkowskie, Polska plasuje się w grupie krajów o bardzo dużym potencjale rozwoju energetyki wiatrowej. Zgodnie z optymistycznym scenariuszem roczna instalacja nowych mocy w energetyce wiatrowej do 2020 może w Polsce wynosić, podobnie jak we Francji czy Włoszech, ponad 1000 MW. Tymczasem Polska planuje zainstalować do 2020 roku łącznie jedynie 6000 MW nowych instalacji wiatrowych. Dla porównania Włochy mają do 2020 roku osiągnąć poziom 12 600 MW, Francja – 25 000, Anglia – 28 000, Hiszpania – 38 000 a Niemcy 45 000 MW czyli ponad 7 razy więcej!

Według analizy Europejskiej Agencji Środowiska (EEA), przedstawionej w raporcie „Europe's onshore and offshore wind energy potential 2009” Polska dysponuje potencjałem technicznym (warunkami wietrznymi i powierzchnią terenów dogodnych dla lokalizacji farm wiatrowych na lądzie) podobnym do Niemiec. Kraje o dużo niższym potencjale technicznym, szczególnie jeśli chodzi o rozwój lądowej energetyki wiatrowej, a także dużo mniejszym zużyciu energii elektrycznej, Grecja, Holandia czy Portugalia planują inwestycje w energetykę wiatrową na większą skalę niż Polska.

- Nie można zapominać, że realizacja Dyrektywy 2009/28/WE i służące temu KPD nie są tylko smutnym obowiązkiem, zadaniem, które trzeba zrealizować, aby zaspokoić biurokratyczną machinę Unii Europejskiej. Jeżeli będziemy dalej uznawać OZE za kukułcze jajo podrzucone nam przez Komisję Europejską, przegapimy szanse jakie wiążą się z rozwojem tej gałęzi energetyki. Rozwój OZE oznacza bowiem postęp technologiczny i cywilizacyjny – począwszy od rozbudowy i modernizacji istniejącej infrastruktury, a kończąc na wdrażaniu nowoczesnych inteligentnych sieci, od budowy bezpieczeństwa energetycznego w skali kraju, do kształtowania świadomych i proekologicznych odbiorców energii w perspektywie lokalnej – dodaje Adamczyk.

Źródło: farmer.pl