Opracowano najbardziej wszechstronną i bogatą listę znanych gatunków roślin. Zawiera 1 315 562 różnych roślin naczyniowych, co oznacza zwiększenie ich liczby o około 70 tys. (czyli ok. 20 proc.) w stosunku do poprzedniego wykazu. Autorom udało się również dopisać 181 tys. nieznanych dotąd gatunków.
Głównym autorem opracowania jest dr Martin Freiberg z Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu w Lipsku. Dokonał on niezwykłego wyczynu: stworzył największą i najpełniejszą listę binominalnych (dwuczłonowych) nazw wszystkich znanych gatunków roślin na świecie. Zdaniem ekspertów "Lipski Katalog Roślin Naczyniowych" (LCVP) znacząco aktualizuje i poszerza istniejącą wiedzę na temat nazewnictwa roślin i może zastąpić "The Plant List" (TPL) - katalog stworzony w 2010 r. przez Królewskie Ogrody Botaniczne Kew w Londynie, który do tej pory był najważniejszym źródłem odniesienia dla botaników.
"W mojej codziennej pracy w Ogrodzie Botanicznym regularnie napotykam nazwy gatunków, które nie są jasne, mają pewne luki formalne - opowiada dr Freiberg. - I zawsze taka sytuacja oznacza dodatkowe badania i poszukiwania, które opóźniają lub wręcz uniemożliwiają założoną pracę, a poza tym ograniczają wiarygodność wyników. Chciałem wyeliminować tę przeszkodę".
LCVP zawiera 1 315 562 nazwy naukowe roślin naczyniowych i jest największym tego typu dokumentem na świecie. Aby ją stworzyć, Freiberg zebrał informacje z dostępnych baz danych, ujednolicił je i usystematyzował nazwy według najlepszych możliwych kryteriów. W oparciu o 4,5 tys. innych publikacji naukowych przeanalizował też różnorakie rozbieżności w nazewnictwie, takie jak odmienne pisownie i synonimy. Dodatkowo dopisał do listy wiele tysięcy nowych gatunków roślin, zidentyfikowanych w ostatnich latach dzięki szybkiemu postępowi technik molekularnej analizy genetycznej.
LCVP uzupełnić obecnie w sumie 13 460 rodzajów, 564 rodzin i 84 rzędów roślin. Zawiera również listę wszystkich synonimów i szczegóły taksonomiczne. W stosunku do "The Plant List" jest więc bogatsza o ponad 70 tys. gatunków i podgatunków. Jak twierdzi autor, ten ostatni katalog nie był zresztą aktualizowany od 2013 r., co czyni go już raczej przestarzałym narzędziem badawczym.
- Nasz katalog umożliwi to, co do tej pory stanowiło spory problem dla naukowców na całym świecie: zagwarantuje, że stosując konkretną nazwę badacze będą mieli pewność, że odnoszą się do tego samego gatunku - mówi Freiberg.
- Prawie każda dziedzina badań roślin zależy od rzetelnego nazewnictwa gatunków - dodaje dr Marten Winter z Niemieckiego Centrum Integracyjnych Badań nad Bioróżnorodnością (iDiv). - Współczesna nauka często oznacza łączenie ze sobą danych pochodzących z różnych źródeł. Musimy więc dokładnie wiedzieć, do jakich gatunków odnoszą się badacze, aby nie pomylić jednej rośliny z inną albo nieprawidłowo ich nie pogrupować. Wykorzystanie LCVP jako punktu odniesienia zapewni naukowcom znacznie wyższy stopień pewności, zmniejszy nieporozumienia i podniesie wiarygodność wyników badań - dodaje.
"Martin Freiberg w pojedynkę osiągnął coś naprawdę niesamowitego - podkreśla dyrektor Ogrodu Botanicznego w Lipsku i współautor publikacji prof. Christian Wirth. - Ta praca była gigantycznym zadaniem, ale opłaciła się. Dzięki LCVP Freiberg wyświadczył nieocenioną przysługę badaczom roślin na całym świecie".
Artykuł na ten temat ukazał się w czasopiśmie "Scientific Data" (https://www.nature.com/articles/s41597-020-00702-z).

WSZYSTKIE KOMENTARZE (0)