Jak ustaliła Najwyższa Izba Kontroli, „w Polsce aż 75 proc. towarów przewożona jest na odległość powyżej 300 km tirami i tylko niewielka część koleją oraz żeglugą śródlądową. Problemem jest niska konkurencyjność kolejowych przewozów towarowych, które są kosztowne i powolne, oraz niewielka gęstość i nierównomierny rozkład terminali intermodalnych, gdzie przeładowywane są towary na inny środek transportu”.

Zatem nic (dobrego) nie przyjdzie nam z naszego położenia geograficznego na przecięciu głównych szlaków handlowych, jeśli nie nastąpi interwencja państwa.

„W krajach UE stopniowo ograniczany jest transport drogowy towarów w kontenerach na duże odległości (300 km lub więcej) na rzecz innych środków transportu. Tymczasem w Polsce rozwijający się transport konsumowany jest głównie przez ten poruszający się po drogach. W latach 2011 - 2018 masa ładunków w transporcie drogowym przewieziona na odległość powyżej 300 km wzrosła czterokrotnie. Daje to potencjalne możliwość na przeniesienie ruchu ciężarowego z dróg na trasy kolejowe. Dodatkowo nasz kraj ma odpowiednie warunki - duża gęstość sieci kolejowej oraz dogodne położenie naszego kraju na przecięciu szlaków transportowych o znaczeniu międzynarodowym - aby rozwijać transport intermodalny. Ma to szczególne znaczenie dla rozwoju gospodarczego wobec perspektywy wzrostu skali przewozów z rynku azjatyckiego” – podaje NIK i zwraca uwagę na brak po stronie administracji publicznej pomysłu na skuteczne działania służące rozwojowi transportu intermodalnego.

NIK wnioskuje o podjęcie działań przez:

Ministra Infrastruktury

- przygotowanie i wdrożenie kompleksowego programu, zapewniającego koordynację działań w zakresie tworzenia warunków dla rozwoju transportu intermodalnego;

- wypracowanie docelowej strategicznej mapy centrów/terminali intermodalnych, jako narzędzia służącego wykorzystaniu potencjału transportu intermodalnego dla rozwoju gospodarczego kraju;

Polskie Koleje Państwowe Polskie Linie Kolejowe

- terminową realizację prowadzonych inwestycji;

- doprowadzenie do zwiększenia uzyskiwanej prędkości handlowej pociągów intermodalnych;

- bieżącą analizę przewozów intermodalnych, w tym przyczyn opóźnień pociągów intermodalnych, w celu wypracowania niezbędnych rozwiązań organizacyjnych poprawiających punktualność tego rodzaju przewozów.