Wybór właściwego sytemu grzewczego zależy głównie od konstrukcji oraz stanu budynku. W nowo wybudowanym domu można zdecydować się na montaż ogrzewania wodnego zarówno metodą „mokrą”, jak też „suchą”.
Z kolei budynkach starszego typu, gdzie popularne było zastosowanie drewnianych stropów, możemy tylko zamontować przewody grzejne z zastosowaniem suchych jastrychów.
O wiele łatwiej przedstawia się kwestia podłogowych instalacji elektrycznych składająca się przewodów lub mat grzejnych.
Ogrzewanie wodne w podłodze idealne w połączeniu z pompą ciepła lub kolektorami słonecznymi
Każda instalacja wodnego ogrzewania podłogowego składa się z:
- źródła ciepła wraz z armaturą kontrolno-zabezpieczającą,
- pompy obiegowej,
- sieci przewodów z armaturą,
- osprzętu i rozdzielaczy wężownic grzewczych,
- wężownic grzewczych grzejników podłogowych,
- urządzeń i armatury regulacyjno-sterowniczej.
Poza samą instalacją, grzejnik podłogowy dodatkowo wymaga montażu izolacji cieplnej, izolacji przeciwwilgociowej, jastrychu (suchego lub mokrego) oraz okładziny podłogowej. W związku z tak złożoną konstrukcją warto zlecić zaprojektowanie i montaż wyspecjalizowanej ekipie.
Liczy się porządny projekt ogrzewania podłogowego
Zasadniczą kwestią jest konieczność uwzględnienia sposobu ogrzewania już na etapie projektu budynku wraz ze szczegółowym ustaleniem konstrukcji grzejnika podłogowego.
Najgroźniejszym i najpowszechniejszym błędem popełnianym przez inwestorów jest rezygnacja z projektu ogrzewania podłogowego wykonanego przez uprawnionego projektanta.
Aby zaoszczędzić paręset złotych za wykonanie projektu, inwestorzy zlecają wykonanie takiej instalacji firmie wykonawczej, składając na ich barki właściwy dobór wszystkich elementów tego ogrzewania oraz jej prawidłowe rozmieszczeni na podłodze.
Firmy wykonawcze reprezentują bardzo różny poziom wiedzy i umiejętności technicznych, zaś wodne ogrzewanie podłogowe jest o wiele bardziej skomplikowaną instalacją niż klasyczne ogrzewanie grzejnikowe. Jego właściwe zaprojektowanie i wykonanie wymaga od projektanta i wykonawcy dużej wiedzy oraz odpowiednich umiejętności.
Warto pamiętać, że jak dojdzie do zainstalowania przewodów grzewczych i wylania jastrychu i położenia płytek podłogowych to nie ma możliwości późniejszej korekty lub zmian powierzchni grzejnej bez kosztownego zrywania i skuwania podłogi (prowadzi to do uszkodzenia rur).
Stąd już na etapie projektu bezwzględnie wymagany jest przemyślany dobór powierzchni grzejników podłogowych oraz wybór rodzaju materiału posadzkowego.
Materiałami, które najlepiej przewodzą ciepło są kamień i wszelkie okładziny ceramiczne. Na ogrzewaniu podłogowym jest możliwość montażu paneli laminowanych, podłogi warstwowej czy nawet drewnianego parkietu. Należy jednak pamiętać, że trzeba zawsze kierować się zaleceniami producenta materiału, który określa, czy dany typ materiałów może być zamontowany na wodnym ogrzewaniu podłogowym.
Gdy wybierzemy złe rozwiązanie, to wierzchnia warstwa okładziny może ulegać natężeniom, wysuszeniu, a nawet pęknięciu spowodowanemu przez działanie ciepła z ogrzewania podłogowego. Innym problemem jest to, że źle dobrania okładziny wierzchnia może zatrzymywać i tym samym nie oddawać ciepła na zewnątrz, przez co ogrzewanie podłogowe będzie nieskuteczne.
Odpowiedni układ wodnych rur grzejnych
Najczęściej stosowanym przez projektantów i wykonawców sposobem rozmieszczenia rur ogrzewania wodnego, montowanego pod podłogą jest układ ślimaka (spirali). Jest to technika najkorzystniejsza z punktu widzenia równomiernego rozkładu temperatury w całym pomieszczeniu (rury układane są na przemian: zasilająca, powrotna, zasilająca), jak też stosunkowo prosta do wykonania przez instalatora.
Popularnym, ale znacznie trudniejszym w wykonaniu, jest układ meandrowy. W przypadku tego typu rozmieszczenia przewodów grzejnych temperatura posadzki zmienia się w miarę oddalania od miejsca włączenia i zmiany temperatury na posadzce są wyczuwalne.
W wodnym ogrzewaniu podłogowym można wyróżnić dwie metody jej montażu:
- pierwszy – metodą „mokrą”, gdzie rury umieszczone są w tworzącej płytę grzejną wylewce jastrychowej (cementowej lub anhydrytowej);
- drugi – metodą „suchą”, w którym rury grzewcze, zamocowane na izolacji cieplnej, przykryte są płytami ze specjalnego suchego jastrychu. Wybór metody układania zależy od konstrukcji budynku, materiałów z jakich zbudowane są stropy i wykładziny podłogowe, a także od przeznaczenia pomieszczeń i warunków zabudowy.
Ogrzewanie elektryczne idealne pod fotowoltaikę
Na rynku jest dostępnych kilka rozwiązań i wariantów ogrzewania elektrycznego, różniących się wyposażeniem w postaci: kabli grzewczych upiętych na siatce zbrojeniowej i zatopionych w warstwie wylewki, mat grzejnych lub folii. Każde z tych rozwiązań wymaga innego sposobu montażu.
Elektryczne ogrzewanie podłogowe może funkcjonować jako ogrzewanie akumulacyjne lub bezpośrednie. System ogrzewania bezpośredniego jest często stosowany w wypadku mat i folii grzejnych. Zaczyna generować ciepło bezpośrednio po uruchomieniu, ponieważ maty zatopione są w cienkiej warstwie jastrychu lub zaprawie klejowej tuż pod powierzchnią płytek ceramicznych. To rozwiązanie daje możliwość regulacji temperatury na bieżąco.
Z kolei drugi typ systemu – akumulacyjny – działa na zasadzie gromadzenia ciepła w warstwie wylewki betonowej. Pozwala to na „magazynowanie” energii cieplnej i uruchamianie ogrzewania w czasie, kiedy energia elektryczna ma niższą cenę (np. w nocy, w przypadku korzystania z systemu dwutaryfowego).
Ten rodzaj ogrzewania można wykonać jedynie poprzez zatopienie przewodów grzejnych w warstwie jastrychu (cementowego lub anhydrytowego), który musi zmagazynować jak największą ilość energii. Wylewka, aby właściwie pełniła swoją rolę, musi mieć odpowiednią grubość: od 6 cm do 14 cm.
Montaż kablowego ogrzewanie elektrycznego
System montażu przewodów elektrycznych w jastrychu jest możliwy jedynie w nowo budowanych pomieszczeniach, ponieważ wiąże się ze znacznym podniesieniem poziomu podłogi – nawet o kilkanaście centymetrów. Wykonanie instalacji tego typu wymaga dużej wiedzy i składa się z kilku etapów.
W pierwszej kolejności trzeba sprawdzić jakość podkładu, powinien być odpowiednio wysezonowany i nośny. W pomieszczeniach wilgotnych, typu kuchnie czy łazienki, nie wolno pominąć wykonania hydroizolacji.
Drugim etapem jest wykonanie izolacji termicznej, której grubość w przypadku użycia styropianu wynosi 5-10 cm, natomiast przy piance polistyrenowej 3-5 cm. Kolejną czynnością jest równomierne rozmieszczenie i zamocowanie kabli grzewczych na specjalnej siatce (odległość pomiędzy poszczególnymi zwojami nie powinna być mniejsza niż 5 cm).
Następnie należy zamontować czujniki temperatury i podłączyć zasilanie. Przed zalaniem przewodów warstwą wylewki trzeba sprawdzić działanie instalacji.
Ostatnim etapem, przed ułożeniem okładziny wierzchniej, jest wykonanie jastrychu – przy czym – należy zadbać o jego jakość, w razie potrzeby zastosować odpowiednie uszlachetniacze i plastyfikatory.
Elektryczne ogrzewanie z matami grzewczymi
Na rynku dostępne są maty grzewcze o mocach jednostkowych 90 W/m2 oraz 160 W/m2. Maty o większych mocach nadają się idealnie do pomieszczeń o słabej izolacji termicznej podłoża.
Najczęściej stosowane są w łazienkach, gdzie występuje zdecydowanie większe zapotrzebowanie na ciepło i ważne jest, aby dostarczyć je w możliwie krótkim czasie. Większa moc to krótszy czas nagrzewania i wyższa temperatura podłogi.
Jeśli matę zamierzamy ułożyć na podłożu drewnianym lub tam, gdzie oddawanie ciepła przez posadzkę może być utrudnione, to powinniśmy zdecydować się na moc 90 W/m2. Jeśli mata grzewcza ma stanowić jedyne źródło ciepła, to należy obliczyć dokładnie wszystkie straty ciepła i następnie dobrać odpowiednią moc maty.
Następnie inwestor musi zdecydować, czy mata ta będzie zasilana jedno- czy dwustronnie. Maty jednostronnie zasilane ze względów montażowych są znacznie lepszym rozwiązaniem. Są w nich stosowane przewody grzejne dwużyłowe, a przewód zasilający doprowadzony jest tylko z jednej strony.
W praktyce oznacza to łatwiejszy i szybszy montaż oraz eliminację wielu typowych błędów. Maty dwustronnie zasilane, chociaż są tańsze w momencie zakupu, ich ułożenie może kosztować nas więcej.
Idealna okładzina wierzchnia pod ogrzewanie podłogowe
Materiałami wykończeniowymi ogrzewanej podłogi mogą być:
- terakota lub marmur;
- wykładzina dywanowa (o grubości nie przekraczającej 15 mm z podkładką włącznie);
- wykładzina PCV;
- cienki parkiet klejony do podłoża;
- panele laminowane, deska warstwowa.

Komentarze