Ministerstwo Rolnictwa podaje listę obszarów proekologicznych. Są na niej:

1. grunty ugorowane, na których w okresie od 1 stycznia do 31 lipca w danym roku nie jest prowadzona produkcja rolna (po upływie tego terminu rolnik będzie mógł przywrócić grunty do produkcji);

2. elementy krajobrazu, które są w posiadaniu rolnika:

A. Chronione w ramach norm Dobrej Kultury Rolnej (DKR):

a) drzewa będące pomnikami przyrody;

b) oczka wodne o łącznej powierzchni mniejszej niż 100 m²;

c) rowy, których szerokość nie przekracza 2 m;

B. Pozostałe elementy spełniające następujące kryteria:

a) żywopłoty lub pasy zadrzewione o maksymalnej szerokości do 10 m;

b) drzewa wolnostojące o średnicy korony wynoszącej przynajmniej 4 m;

c) zadrzewienia liniowe obejmujące drzewa o średnicy korony wynoszącej przynajmniej 4 m; odległość między koronami drzew nie powinna przekraczać 5 m;

d) zadrzewienia grupowe, których korony zachodzą na siebie oraz zagajniki śródpolne o maksymalnej powierzchni do 0,3 ha;

e) miedze śródpolne o szerokości od 1 m do 20 m, na których nie jest prowadzona produkcja rolna;

f) oczka wodne o maksymalnej powierzchni do 0,1 ha, z wyłączeniem zbiorników zawierających elementy betonowe lub plastik, wraz z możliwością wliczenia do powierzchni oczka strefy z roślinnością nadbrzeżną o szerokości do 10 m występującą wzdłuż wody;

g) rowy o maksymalnej szerokości do 6 m, włączając otwarte cieki wodne służące do nawadniania i odwadniania, z wyłączeniem kanałów wykonanych z betonu;

3. strefy buforowe, w tym strefy buforowe na trwałych użytkach zielonych, pod warunkiem, że różnią się one od przylegającej kwalifikującej się powierzchni użytków rolnych - o szerokości ustanowionej:

- w ramach norm DKR (5 m, 10 m lub 20 m) oraz

- inne strefy buforowe o szerokości nie mniejszej niż 1 m.

Strefy buforowe mogą obejmować również pasy z roślinnością nadbrzeżną o szerokości do 10 m, występującą wzdłuż cieku wodnego;

Na strefach buforowych nie może być prowadzona produkcja rolna, niemniej jednak wypas lub koszenie na tych obszarach będzie możliwe;

4. pasy gruntów kwalifikujących się do płatności wzdłuż obrzeży lasu o szerokości od 1 m do 10 m. Na pasach tych dopuszcza się prowadzenie produkcji, jednak w takim przypadku powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 30 proc. powierzchni rzeczywistej (patrz - współczynniki ważenia w załączniku). W przypadku, jeśli produkcja nie będzie prowadzona dopuszcza się wypas lub koszenie na paszę, pod warunkiem, że pasy te można odróżnić od przyległych gruntów rolnych;

5. zagajniki o krótkiej rotacji, na których obowiązuje zakaz stosowania środków ochrony roślin i możliwe jest stosowanie nawożenia mineralnego w następujących limitach:

a) w pierwszym roku funkcjonowania plantacji dawki nawozów mineralnych nie powinny przekraczać  20 kg/ha N, 20 kg/ha P205 i 40 kg/ha K2O oraz

b) w roku następującym po zbiorze roślin dawki nawozów mineralnych nie powinny przekraczać 80 kg/ha N, 30 kg/ha P205 i 80 kg/ha K2O;

Do zagajników traktowanych jako EFA zaliczane będą gatunki z rodzaju wierzba (z wyjątkiem wierzby wykorzystywanej do wypłatania), brzoza oraz topola czarna i jej krzyżówki. W przypadku zagajników, powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 30 proc. powierzchni rzeczywistej (patrz - współczynniki ważenia i konwersji).

6. obszary zalesione po 2008 r. w ramach PROW 2007 2013 (zalesienia na gruntach rolnych) i PROW 2014-2020, które kwalifikowały się do jednolitej płatności obszarowej w 2008 r. ;

7. międzyplony lub pokrywa zielona w postaci wsiewek traw w uprawę główną lub mieszanek, wysiewanych w terminie do 30 września, utworzonych z co najmniej 2 gatunków, z następujących grup roślin uprawnych: zbóż, oleistych, pastewnych, bobowatych drobnonasiennych, bobowatych grubonasiennych oraz roślin miododajnych. Powierzchnia zaliczana do obszaru EFA będzie stanowić jedynie 30 proc. powierzchni rzeczywistej (patrz - współczynniki ważenia i konwersji).

Mieszanki złożone z samych gatunków zbóż nie będą uznawane za obszar proekologiczny

Udział głównego składnika w mieszance, liczony na powierzchni pola lub w mieszance siewnej, nie  może przekraczać 80 proc.

Rośliny ozime zwykle wysiewane jesienią do zbioru lub do wypasu, ani międzyplony określone  jako praktyki równoważne do praktyki dywersyfikacji upraw (w ramach programu rolnośrodowiskowego lub rolnośrodowiskowo - klimatycznego), nie mogą być uznawane za obszary proekologiczne.

Uprawy wiążące azot (bobowate) oraz ugory mogą być jednocześnie zaliczone jako uprawa w ramach dywersyfikacji oraz jako obszar proekologiczny (EFA).

Rolnik może zgłosić ten sam element jako obszar proekologiczny tylko raz w danym roku składania wniosków.

Obszary proekologiczne co do zasady powinny znajdować się na gruntach ornych danego gospodarstwa  rolnego, z wyjątkiem:

- zagajników o krótkiej rotacji,

- obszarów zalesionych.

W przypadku elementów krajobrazu i sfer buforowych, obszary proekologiczne mogą również przylegać do gruntów ornych gospodarstwa zadeklarowanych do płatności.

W celu uwzględnienia większego oddziaływania środowiskowego poszczególnych obszarów proekologicznych, do wszystkich obszarów EFA będą stosowane tzw. współczynniki konwersji  i współczynniki ważenia (w załączniku). Współczynniki te służą do przeliczenia rzeczywistej powierzchni elementów o charakterze liniowym i punktowym uznawanych za obszary proekologiczne na powierzchnię przeliczeniową, większą lub mniejszą od rzeczywistej.