Do tego czasu opodatkowane były podatkiem rolnym, ale podstawą opodatkowania był dochód obliczany przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostek produkcji zwierzęcej.

Do działów specjalnych produkcji rolnej zalicza się:

• uprawy roślin w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych;

• uprawy grzybów i ich grzybni;

• uprawy roślin in vitro;

• fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego;

• wylęgarnie drobiu;

• hodowlę oraz chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych;

• hodowlę dżdżownic, hodowlę entomofagów, hodowlę jedwabników;

• prowadzenie pasiek;

• oraz chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W celu opodatkowania dochód tych podmiotów może być ustalony na podstawie ksiąg podatkowych (ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów) albo przy zastosowaniu norm szacunkowych. Podatnik wybiera sposób opodatkowania, składając deklarację.

Podatnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej musi odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy. Ich określenia dokonuje organ podatkowy w decyzji. Uzależnione są od rodzaju i rozmiarów produkcji.

Po zakończeniu roku podatkowego dochód z działów specjalnych produkcji rolnej (bez względu na sposób jego ustalania) wykazuje się w zeznaniu podatkowym. Jest on łączony z innymi dochodami, płatnik podatku dochodowego może odliczyć wszelkie ulgi przewidziane w ustawie o podatku dochodowym (na dzieci, od darowizn czy Internetu).