Jak zapewnia MRiRW, w najbliższym czasie nie planuje się żadnych zmian we wsparciu bezpośrednim w sektorze buraków cukrowych. Projekt Planu Strategicznego WPR przewiduje stosowanie płatności związanych z produkcją do buraków cukrowych również po roku 2022, na takich samych zasadach, jak obecnie.

Są jednak zmiany dotyczące organizacji rynku:

„W ramach kompromisu dotyczącego reformy WPR w rozporządzeniu o wspólnej organizacji rynków  (WOR), w załączniku X (Warunki zakupu buraków), w punkcie II doprecyzowano dotychczasowy zapis, określając, że cenę zakupu w umowach dostawy stosuje się do buraków cukrowych o solidnej, właściwej i handlowej jakości o zawartości cukru 16% w punkcie odbioru. Cenę dostosowuje się poprzez podwyżki lub obniżki, uzgodnione wcześniej przez strony, aby uwzględnić odchylenia od jakości.

W punkcie XI ww. załącznika dodano, że w porozumieniach branżowych, poza obecnymi klauzulami arbitrażowymi, będą mechanizmy pojednawcze i/lub mediacyjne. Powinno to wzmocnić pozycję plantatorów buraków cukrowych w łańcuchu dostaw” – przewiduje MRiRW.

I nie wyklucza, że plantatorzy mogą doczekać wsparcia sektorowego.

MRiRW podaje:

„Elementem porozumienia dotyczącego reformy jest też Wspólne oświadczenie Rady Unii Europejskiej, Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej w sprawie przepisów WOR dotyczących unijnego sektora cukru. W oświadczeniu Rada Unii Europejskiej, Parlament Europejski i Komisja Europejska dostrzegają trudności, z jakimi boryka się sektor cukru po zniesieniu kwot cukrowych w październiku 2017 r., charakteryzujące się niestabilnością na rynkach międzynarodowych, stagnacją konsumpcji oraz spadkiem produkcji buraków cukrowych i cukru. Sytuacja ta budzi obawy unijnego sektora cukrowniczego.”

W tym oświadczeniu wskazano także, że obecny stan sektora i jego strategie adaptacyjne zostaną ocenione w ramach badania, zaplanowanego na jesień 2021 r.

„W badaniu przeanalizowane zostaną europejskie i krajowe instrumenty polityki dostępne dla sektora cukru oraz odpowiednie role sektora prywatnego i instytucji publicznych w odpowiedzi na główne zagrożenia mające wpływ na sektor oraz określą możliwe strategie poprawy odporności europejskiego sektora cukru.

Rada Unii Europejskiej, Parlament Europejski i Komisja Europejska rozważą wszelkie odpowiednie przyszłe zmiany w polityce w świetle kluczowych ustaleń i wniosków wyciągniętych w kontekście ww. badania. Takie przyszłe zmiany w polityce mogą obejmować wszelkie istotne inicjatywy regulacyjne i pozaregulacyjne związane z narzędziami zarządzania rynkiem i sytuacjami kryzysowymi, przejrzystością rynku w łańcuchu dostaw cukru, stosunkami umownymi między plantatorami a producentami cukru, handlem międzynarodowym i ewolucją biogospodarki” – podaje ministerstwo.