Jak teraz będziemy chronić zwierzęta?

Jak już informowaliśmy, projekt nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt trafił do Sejmu 11 września 2020 roku.

Więcej o projekcie:

Ustawa „prozwierzęca” czy „proorganizacyjna”?

Jego rozpatrywanie – podjęte przez Sejm bezzwłocznie – połączono z rozpatrywaniem złożonego w grudniu 2019 roku projektu, który dotyczył przede wszystkim wprowadzenia świadczenia dla zwierząt wycofanych ze służby.

Więcej o tym projekcie: „Zwierzęta wycofane ze służby” z dożywotnią dotacją?

Rozpatrywane wspólnie projekty przyjęto – odbywając wszystkie trzy czytania na jednym dwudniowy posiedzeniu Sejmu – 18 września, podczas nocnych głosowań, kończących drugi dzień obrad, rozpoczęty 17 września.

Uchwalona ustawa w zasadzie przyjmuje wszystkie założenia projektów. Za jej przyjęciem głosowało 356 posłów, 75 było przeciw, a 18 wstrzymało się od głosu. Teraz nowelizacja trafi do Senatu.

Do projektów zgłoszono 50 poprawek (m.in. poseł Braun domagał się np., aby Rada do spraw zwierząt działała na koszt swoich członków, a także, aby nowe przepisy weszły 30 lat od dnia ogłoszenia).

Po całonocnych pracach nad projektami, toczonych w KRiRW, poseł Marek Suski informował, że przyjęto „większość zapisów pierwotnej ustawy, która została przyjęta za podstawę tworzonych praw, czyli tej zgłoszonej przez klub Prawa i Sprawiedliwości. Uzupełniliśmy ustawę o element nazwany kolokwialnie emeryturą dla zwierząt, które służą państwu.”

Ostatecznie przyjęto:

1.       W kwestii odbierania zwierząt: „W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, organizacja pozarządowa wpisana na listę, o której mowa w art. 34e ust. 1 (tj. prowadzoną przez ministra administracji - dop. MP-K), w asyście policjanta, strażnika gminnego lub lekarza weterynarii, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), w celu podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. W razie stwierdzenia przez policjanta, strażnika gminnego lub lekarza weterynarii braku zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia, odstępuje się od odebrania zwierzęcia”. Dodano też, że podobnie może zadziałać „każdy”: „Każdy, w przypadku, gdy działanie lub zaniechanie właściciela bezpośrednio zagraża życiu lub zdrowiu zwierzęcia, może, po uprzednim telefonicznym zawiadomieniu Policji lub straży gminnej, odebrać zwierzę właścicielowi. Zwierzę niezwłocznie przekazuje się Policji lub straży gminnej. O zabraniu zwierzęcia Policja lub straż gminna niezwłocznie zawiadamia wójta (burmistrza, prezydenta miasta), w celu podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia”. Jak dopisano, „kosztami udziału lekarza weterynarii, transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela lub opiekuna”. W przypadkach,  kiedy interwencja była nieuzasadniona, koszty te ma pokryć organizacja.

2.       Na uwięzi zwierzęta domowe wolno trzymać nie dłużej niż 12 godzin w ciągu doby, zabronione jest używanie łańcuchów i metalowej obroży, w tym kolczatki. Uwięź ma mieć długość minimalną 6m, trzeba zapewnić zwierzęciu korzystanie z wybiegu o powierzchni co najmniej 20 m2 powierzchni. Trzymanie zwierząt w kojcu jest dozwolone, pod warunkiem zapewnienia zwierzęciu odpowiedniej powierzchni, zależnej od jego wysokości w kłębie (od 9 do 15 m kw., na kolejne zwierzę w kojcu dodatkowa połowa powierzchni).

3.       Schroniska poprowadzą gminy lub organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, które nie działają w celu osiągnięcia zysku i posiadają status organizacji pożytku publicznego.

4.       Zabrania się chowu lub hodowli zwierząt futerkowych, z wyjątkiem królika, w celach komercyjnych, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Podmiotom objętym zakazem przysługuje prawo do rekompensaty z budżetu państwa z tytułu zaprzestania chowu lub hodowli zwierząt futerkowych.

5.       Dopuszcza się wystawy i pokazy zwierząt polegające wyłącznie na prezentowaniu cech danej rasy zwierząt. Sposób organizacji wystaw i pokazów zwierząt nie może zagrażać życiu i zdrowiu zwierząt ani powodować cierpienia.

6.       Zabronione jest wykorzystywanie w celach widowiskowych zwierząt wolno żyjących. Tresura zwierząt do celów widowiskowych, specjalnych i obronnych nie może być prowadzona w sposób powodujący ich cierpienie. Podmiotom przekazującym zwierzęta dotychczas wykorzystywane do celów rozrywkowych i widowiskowych, przetrzymywanych, hodowanych i prezentowanych w cyrkach lub bazach cyrkowych, przysługuje prawo do odszkodowania za poniesioną szkodę.

7.       Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, minimalne warunki utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do celów filmowych, sportowych i specjalnych, mając na względzie zapewnienie im właściwej opieki. Opiekunowi zwierzęcia wykorzystywanego do celów specjalnych, które zostało wycofane ze służby, przysługuje miesięczne świadczenie na jego utrzymanie, wypłacane do czasu zgonu tego zwierzęcia. Wysokość świadczenia w drodze rozporządzenia określi Rada Ministrów.

8.       Wymogów określonych w ust. 1 i 3 (tj. uśmiercanie tylko po uprzednim pozbawieniu świadomości) nie stosuje się przy poddawaniu zwierząt szczególnym sposobom uboju, przewidzianym przez obrządki religijne związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na potrzeby wyłącznie ich członków, przy czym nie zezwala się na stosowanie systemów krępujących bydło przez umieszczenie w odwrotnym położeniu lub w dowolnym innym nienaturalnym położeniu. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) kwalifikacje osób uprawnionych do uboju bez ogłuszania,

2) warunki wyładunku, przemieszczania, przetrzymywania, unieruchamiania w celu dokonania uboju bez ogłuszania,

3) warunki i metody uboju bez ogłuszania stosownie do gatunku,

4) warunki nadzoru oraz określania maksymalnych potrzeb członków związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – mając na względzie zapewnienie humanitarnego traktowania zwierząt podczas uboju bez ogłuszania oraz zaspokojenie potrzeb własnych wyłącznie członków związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podmiotom wykonującym działalność gospodarczą w zakresie uboju zwierząt dokonywanego w szczególny sposób przewidziany przez obrządki religijne związków wyznaniowych przysługuje rekompensata z budżetu państwa z tytułu ograniczenia lub zaprzestania tej działalności.

9.       Tworzy się „Radę do spraw Zwierząt” (sic!), będzie to  organ doradczy w zakresie ochrony zwierząt ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Ten sam minister poprowadzi listę organizacji pozarządowych, uprawnionych do: żądania wszczęcia postępowania administracyjnego lub zgłoszenia żądania dopuszczenia do udziału w toczącym się postępowaniu administracyjnym, wytaczania powództwa w celu ochrony zwierząt, wykonywania praw pokrzywdzonego.

Przepisy w większości wejdą w życie 30 dni od dnia ogłoszenia, a np. dotyczące trzymania na uwięzi - po upływie 6 miesięcy; dotyczące zakazu hodowli i uboju – po 12 miesiącach. Zasad zapowiedzianych rekompensat nie podano.

Cała przyjęta nowelizacja ustaw – w załączniku.