W preambule projektu przedłożonej w Sejmie ustawy podano: „Uznając, że działalność artystów polskich przyczyniła się do utworzenia silnej tożsamości kulturowej Polaków, umożliwiającej przetrwanie okresu politycznego zniewolenia i była czynnikiem rozkwitu polskiej kultury po odzyskaniu niepodległości, oraz dostrzegając fundamentalną rolę kultury w tworzeniu cywilizacji i rozwoju gospodarczego, określa się zasady wsparcia Państwa Polskiego dla artystów w oparciu o następujące pryncypia:

– obowiązkiem władzy publicznej jest zapewnienie odpowiednich warunków dla wolności twórczości artystycznej, autonomii społeczności artystów i upowszechniania dóbr kultury,

– artyści ze względu na swoją kluczową rolę w tworzeniu kultury polskiej zasługują na specjalny status.”

Ustawa określa:

1) ustrój i organizację Polskiej Izby Artystów (jej statut miałby nadać minister kultury, a członkowie byliby m.in. wybierani przez organizacje reprezentatywne, tj. takie, do których należy co najmniej 10 proc. artystów zawodowych działających w danym zawodzie artystycznym i działające od co najmniej 2 lat);

2) zasady i sposób potwierdzania statusu artysty zawodowego (m.in. przysługiwałby osobom mającym dorobek artystyczny, potwierdzony przez organizację reprezentatywną);

3) zasady i sposób weryfikacji statusu artysty zawodowego;

4) uprawnienia przysługujące artystom zawodowym.

Działalność twórczą zdefiniowano następująco: „działalność w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, tłumaczeń literackich, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii, lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, obejmująca wszelkie czynności związane z tworzeniem dzieła.”

„Osoby fizyczne prowadzące działalność artystyczną i twórczą, ze względu na specyfikę swojego zajęcia, miewają często trudności finansowe związane z nieregularnym uzyskiwaniem przychodów i niską ich wysokością. Wiąże się to często z brakiem stabilności nie tylko finansowej, ale również zabezpieczenia ubezpieczeń społecznych, co może skutkować jeszcze gorszą sytuacją bytową w wieku emerytalnym. W efekcie artyści, którzy nie uzyskują regularnych dochodów z działalności artystycznej, popadają w biedę albo szukają dodatkowych źródeł dochodu, rezygnując z zawodu artysty. W konsekwencji tracimy potencjał intelektualny i kreatywny, który jest źródłem innowacji i rozwoju gospodarczego” – podano w uzasadnieniu.

„Celem wprowadzenia nowych regulacji jest zwiększenie bezpieczeństwa socjalnego artystów i twórców w Polsce, zapewnienie warunków do nieskrępowanej wolności  twórczej, wspieranie budowy i zachowania dziedzictwa narodowego oraz zwiększenie innowacyjności gospodarki” – określono, dodając, że narzędziem działania będzie tu Polska Izba Artystów, dysponująca budżetem niezbędnym do poprawienia bezpieczeństwa w zakresie ubezpieczeń społecznych artystów, którzy decydują się z pracy twórczej uczynić główne źródło dochodów. Działania te będą finansowane z dotacji z budżetu państwa.

Status artysty zawodowego miałby uprawniać do wybierania 8 z 15 członków Polskiej Izby Artystów, posługiwania się Kartą Artysty, ubiegania się o dopłatę w wysokości od 50 do 80% do dobrowolnych składek na ubezpieczenie społeczne, korzystania z systemu zapomóg socjalnych i, w szczególnych przypadkach, korzystania z domów opieki dla artystów w trudnej sytuacji materialnej. Ustawa tworzy Fundusz Wsparcia Artystów Zawodowych, finansowany przede wszystkim z dotacji celowych z budżetu państwa, a pozostający w dyspozycji dyrektora Polskiej Izby Artystów.

Jak wyliczono, maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wynikających z projektowanej ustawy wynosi 8 mln zł rocznie, maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na dotację celową z budżetu państwa dla Funduszu Wsparcia Artystów Zawodowych to 300 mln zł rocznie – i tyle samo ma wynosić roczny maksymalny limit wydatków z Funduszu Wsparcia Artystów Zawodowych, będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy.