Dla soi podaje się niewysoką dawkę nawozu. Jeśli fosforu i potasu nie stosowano jesienią można zaaplikować nawożenie tymi składnikami wiosną i podać razem z azotem, jako dawkę startową. Stosuje się odpowiednio 30-40 kg N/ha (w dawce jednorazowej), 60-80 kg P/ha i 90-110 kg K/ha, każdorazowo uwzględniając przedplon i zasobność gleby w składniki. Błędem jest stosowanie wyższych dawek azotu, gdyż prowadzi to przenawożenia upraw i zbyt bujnego rozwinięcia części nadziemnych. Jednocześnie przy ich budowie rośliny korzystają z podanego azotu mineralnego i hamowany jest rozwój brodawek korzeniowych, opóźnione też jest dojrzewanie roślin. W sumie prowadzi to do spadku potencjału plonowania nawet do 20 proc.

Częstym błędem w uprawie soi jest zła, nierównomierna głębokość siewu. Umieszczenie nasion zbyt płytko jest przyczyną gorszych wschodów. Przy płytkim siewie nasiona nie mają zapewnionych warunków odpowiedniej wilgotności, stąd wschody są opóźnione i obserwuje się rośliny o początkowej słabszej kondycji. Natomiast w tym czasie wykorzystując brak konkurencji intensywnie rozwijają się chwasty, które jeszcze bardziej utrudniają wzrost i rozwój młodej soi. Ważne jest zatem w uprawie soi już na wstępie, żeby nasiona umieścić w glebie na taką głębokość, która zapewni im dostateczną wilgotność. Siejąc w wilgotną glebę nasiona umieszcza się na głębokości 3-4 cm. W momencie, gdy ziemia jest bardziej sucha, zwłaszcza jej wierzchnia warstwa, głębokość siewu trzeba zwiększyć do 5-6 cm i dla lepszego podsiąkania gleby zastosować wałowanie. Przed siewem nasiona szczepi się Nitraginą. Do siewu można przystąpić, gdy średnia dobowa temperatura gleby na głębokości wysiewu wynosi 12-14°C. Krótko po siewie do 3 dni opryskuje się plantacje herbicydem Sencor Liquid 600 SC w dawce 0,55 l/ha przeciwko chwastom dwuliściennym.