Groch z wczesnych siewów lepiej plonuje. Dzieje się tak, gdyż niskie temperatury na przedwiośniu umożliwiają roślinom właściwy przebieg jarowizacji, od której w dużej mierze zależy prawidłowy rozwój generatywny roślin. Wcześnie siany groch intensywniej kwitnie i zawiązuje więcej strąków.

Co więcej, rośliny z wczesnych siewów głębiej się korzenią i lepiej wykorzystują zapasy wody pozimowej. Dzięki temu stają się bardziej odporne na susze w późniejszych okresach wegetacji. Dodatkowo wczesny siew grochu ogranicza występowanie szkodników głównie: mszycy grochowej, oprzędzika pręgowanego i wielożernego oraz pachówki strąkóweczki. Groch z wczesnych terminów zazwyczaj dojrzewa szybciej i równomierniej, rzadziej przed zbiorem odmładza się. 

W związku z tym, jeśli tylko warunki glebowe na to pozwalają, nie warto czekać z siewem grochu. 

Teoretycznie można go zasiać do drugiej dekady kwietnia. Groch z późniejszych terminów owszem szybciej wzejdzie, wschody będą bardziej wyrównane, a siewki mniej narażone na porażenie zgorzelą siewek, jednak należy pamiętać, że groch to roślina dnia długiego. Oznacza to, że zbyt późno zasiany szybciej będzie przechodzić przez kolejne fazy rozwojowe, to doprowadzi do tego że rośliny relatywnie szybko zakwitną  i utworzą przy tym małą masę wegetatywną. Konsekwencją tego będzie mniejsza ilość zawiązanych strąków, a to wyraźnie odbija się na plonowaniu. Nie warto zatem opóźniać terminu siewu, gdyż wyliczono, że każdy dzień opóźnienia to strata około 20 kg nasion z ha.

Co więcej późny siew to słabsze ukorzenienie się roślin, a jak wspomniano wyżej groch wrażliwy jest na niedobór wody. Szczególnie niebezpieczna jest susza w czasie kwitnienia grochu. Na skutek znacznego deficytu wody, rośliny redukują zawiązki kwiatów, słabiej kwitną i ostatecznie związują mało strąków, które dodatkowo posiadają małą ilość nasion. W takich warunkach trudniej o przyzwoite plony. 

Czytaj także:

>>> Zapraw groch i łubiny przed ich siewem

>>> Nitragina, Nitroflora – szczepionki na lepszy rozwój bobowatych