Gryka w plonie głównym cz. 3 – wybór odmian oraz zalety uprawy

W poprzednich częściach naszego poradnika dotyczącego uprawy gryki skupiliśmy się na odpowiednim doborze stanowiska, nawożeniu a także prawidłowym terminie i parametrach siewu.

Czytaj więcej

Gryka w plonie głównym cz. 1. Prawidłowy siew

Czytaj więcej

Gryka w plonie głównym cz. 2 – dobór stanowiska i nawożenie

Czas na krótkie omówienie odmian zarejestrowanych w Krajowym Rejestrze oraz do przejścia do podsumowania - dlaczego warto uprawiać tę roślinę?

Gryka – skromny wybór odmian

Aktualnie w Krajowym Rejestrze Odmian Roślin Uprawnych prowadzonym przez COBORU znajdują się cztery odmiany gryki: Kora, MHR Korona, MHR Smuga i Panda. Warto dodać, że są to odmiany polskie i zostały wyhodowane przez Małopolską Hodowlę Roślin oraz Hodowlę Roślin Grunwald należącą do grupy IHAR. Pierwsza z wymienionych kreacji, Kora, jest odmianą dość starą, bowiem została zarejestrowana w KR w 1993 roku. Z uwagi na duży potencjał przetwórczo-technologiczny hodowca zaleca uprawę tej odmiany na lepszych stanowiskach kompleksu pszennego dobrego oraz żytniego bardzo dobrego. Nieco młodsza, bo wpisana do KR w 1995 roku jest odmiana Panda polecana do uprawy głównie na ziarno jako plon główny. MHR Korona i MHR Smuga to stosunkowo nowe kreacje – zostały wpisane do KR w 2019 roku i według hodowcy cechują się znacznie większą odpornością na osypywanie nasion niż ich starsze odpowiedniczki.

Zalety uprawy gryki

Nie bez przyczyny gryka zyskała dobrą sławę jako roślina poplonowa. Warto zatem wykorzystać te zalety w uprawie tego gatunku jako plonu głównego. Szybki wzrost i rozwój skutecznie chronią grunty, zwłaszcza te piaszczyste, przed erozją, a także zagłuszają rozwój chwastów. Jest to gatunek wybitnie odporny na szkodniki i choroby grzybowe, dlatego jego uprawa, w porównaniu do innych roślin rolniczych, jest stosunkowo prosta i bezproblemowa. Skutecznie zwalcza nicienie w glebie, dlatego mówi się, że ma działanie fitosanitarne. Gryka działa także allelopatycznie na otoczenie, tzn. korzenie roślin wydzielają do środowiska glebowego związki chemiczne ograniczające rozwój rolnic, pędraków, a także takich chwastów jak perz i komosa. Gryka cechuje się wysokim wykorzystaniem azotu i fosforu z gleby, a także dużą odpornością na ubóstwo pokarmowe panujące na stanowisku, na którym jest uprawiana. Słoma z kolei może być wykorzystana jako pasza dla zwierząt. Gryka zyskała sławę także dzięki swej wysokiej miododajności, która wynika m.in. z długiego okresu kwitnienia łanu, który waha się w granicach od 30 do 70 dni (w zależności od warunków środowiskowych). Z jednego hektara uprawy można uzyskać nawet 100 kg miodu!