W tym okresie możemy zbierać na suszenie rośliny uprawne: miętę, melisę, oregano, majeranek, estragon, lubczyk, bazylię, rozmaryn, cząber, tymianek, hyzop, koper ogrodowy, pietruszkę naciową, trybulę, nagietek, szałwię. Oraz dzikie gatunki ziół: skrzyp polny, pokrzywę zwyczajną, bylicę piołun, krwawnik pospolity.
Słoneczna ciepła pogoda jest jak najbardziej korzystna na zbiór ziół. Unikamy zbiorów wczesnym rankiem, kiedy rośliny są jeszcze wilgotne od rosy lub w południe gdy są zwiędnięte. Najlepiej zbiór przeprowadzić przed południem.
Do cięcia wykorzystujemy ostre nożyce, nóż lub sekator. Zioła najlepiej jest ścinać na wysokości około 10- 15 cm od ziemi tak, aby roślina miała możliwość szybszego zregenerowania się. Wybieramy zdrowe, niezżółknięte oraz nieporażone przez szkodniki lub patogeny pędy ziół. Niekorzystne jest również zbieranie dzikich roślin w pobliżu ulicy lub na dzikich wysypiskach śmieci (pokrzywa jest dobrym hiperakumulatorem metali ciężkich).
Surowiec wstępnie osuszamy rozkładając go na czystych ściereczkach, papierze, a następnie wiążemy w luźne wiechy i wieszamy. Suszenie ziół przeprowadzamy w zacienionych miejscach, ale przewiewnych. Nasłonecznione miejsce jest niekorzystne, gdyż powoduje utratę olejków eterycznych i żółknięcie liści. W przypadku braku warunków do suszenia, zioła w krótkim czasie można wysuszyć w nagrzanym do około 30°C piekarniku.
Okres suszenia zależnie od warunków oraz rodzaju surowca trwa od kilku dni do około dwóch tygodni. Wysuszony surowiec zielarski powinien się kruszyć. Susz w całości bądź pokruszony przekładamy do szczelnych pojemników.
