W sezonie ogrodniczym jest duży wybór roślin przeznaczonych na żywopłot. Sprzedawane w doniczkach, możemy sadzić przez cały sezon wegetacyjny. Najpierw powinniśmy się zastanowić, czy żywopłot ma byc stworzony z roślin liściastych sezonowych, czy zimozielonych. Niektóre żywopłoty trzeba regularnie przycinać, formować, a inne (nieformowane) mogą obyć się bez większej pielęgnacji.

Ze względu na funkcjonalność dość istotne znaczenie ma wysokość żywopłotu. Wysoki ok. 2 m zasłoni ogród przed wzrokiem sąsiadów i ochroni przed hałasem i zanieczyszczeniami. Niższy wewnątrz ogrodu służy do oddzielenia poszczególnych jego części, np. obwódki rabat. Wysokie żywopłoty najczęściej zajmują od 1 do 1,5 m szerokości. Żywopłoty niskie zwykle nie przekraczają 1 m i zajmują ok. 20-50 cm szerokości.

Najbardziej popularne są żywopłoty formowane składające się z roślin iglastych lub liściastych posadzonych w szeregu, zwykle wzdłuż płotu. Dobrze przystrzyżony i zadbany jest ozdobą ogrodu. Strzyżenie pozwala stworzyć określony kształt i regulować wysokość roślin. Na ten rodzaj żywopłotu wybieramy rośliny, które dobrze znoszą cięcie, silnie się krzewią i zagęszczają po przycięciu.

Rośliny przeznaczone na żywopłot formowany mogą być o sezonowym ulistnieniu lub zimozielone. O sezonowym ulistnieniu możemy posadzić np: grab, buk, pęcherznicę, klon tatarski, świdośliwę, forsycję, berberys, ligustr, śnieguliczkę. Krzewy wymagają co najmniej dwukrotnego cięcia i formowania - wiosną i latem. Niektóre rośliny wolniej rosną (bukszpan, cis, ostrokrzew), dlatego uzyskanie w krótkim czasie wysokiego żywopłotu może być nieosiągalne.

Żywopłoty zimozielone są trudniejsze w utrzymaniu niż sezonowe. Wiele z roślin zimozielonych podczas zimy preferuje stanowiska osłonięte od mroźnych, wysuszających wiatrów i wymaga zwiększonej wilgotności wokół bryły korzeniowej. Bukszpan, laurowiśnia, tuja, cyprysy, cis, choina kanadyjska, ostrokrzew, trzmielina Fortune'a, ognik szkarłatny, podczas mroźnych zim mogą przemarzać. Ponadto krzewy iglaste pod wpływem ciężaru śniegu ulegają deformacji lub połamaniu. Gatunki te wymagają zatem podwiązywania sznurkami na okres zimy, a nawet okrywania agrowłókniną (laurowiśnia wschodnia) oraz podlewania w bezśnieżne zimy. Musimy tez uważać na to, aby w odpowiednim momencie zaprzestać nawożenia (do lipca). Błędy w dokarmianiu roślin zimozielonych prowadzą do ich przemarzania, a nawet obumarcia.

Najmniej problemu jest z żywopłotem nieformowanym. Ograniczamy się jedynie do wycinania i skracania pędów w celu zagęszczenia żywopłotu lub zmuszenia roślin do intensywnego kwitnienia. Jest duży wybór gatunków, które możemy przeznaczyć na żywopłot nieformowany. W zależności od dodatkowej funkcji (kwitnący, barwny, pachnący, owocujący), możemy posadzić różne gatunki. Najmniej kłopotliwe to: forsycja, tawuła, róża pomarszczona, krzewuszka, jaśminowiec, żylistek, śnieguliczka, oliwnik, rokitnik, dereń, porzeczka krwista, pęcherznica, migdałek, bez koralowy, lilak Meyera, berberys, hortensja krzewiasta, azalia, trzmielina oskrzydlona, kalina, pięciornik.

Zaletą takiego żywopłotu jest to, że zwabia liczne owady zapylające, zwierzęta, ptaki (sprzymierzeńcy w walce ze szkodnikami) lub dostarcza nam cennych w witaminy owoców. Niektóre gatunki podczas zimy zdobią ogród kolorowymi pędami (dereń, trzmielina, klon tatarski), owocami (śnieguliczka, oliwnik, rokitnik, róża, bez, kalina, berberys), zasuszonymi kwiatostanami (hortensja, tawuła billarda) lub owocnikami (pęcherznica, tawuła japońska).