Rośliny z wytworzonym już kwiatostanem pobierają większe ilości składników pokarmowych, z których tylko część wróci do gleby i będzie dostępna dla rośliny następczej.

Ponadto w zależności od wysianych gatunków, wyrośnięte rośliny z międzyplonu trudniej przemarzają z uwagi na większą ilość włókna w łodygach co jest szczególnie widoczne podczas łagodnej zimy. Na wiosnę duże ilości zdrewniałych resztek roślin utrudniają zabiegi uprawowe.

Nie należy dopuścić do wytworzenia nasion roślin w międzyplonie, ponieważ jeśli te się osypią mogą stanowić w plonie głównym trudne do zwalczenia samosiewy. Przykładem może być trudna do zwalczenia gryka w uprawie buraka cukrowego w mulcz.

Dlatego wegetację międzyplonu przewidzianego na mulcz, należy przerwać najpóźniej przed początkiem kwitnienia. Rośliny z międzyplonu pociąć można broną talerzową lub wykonać zabieg chemiczny używając glifosatu.