Niektóre gatunki roślin pod wpływem krótkiego dnia tworzą pąki kwiatowe, a podczas ciepłych okresów późnojesiennych lub wczesną wiosną potrafią zakwitnąć. Na tle ściany lub iglaków wyglądają bardzo atrakcyjnie i wzbudzają duże zainteresowanie. Nie wiele roślin kwitnie w tym okresie i na dodatek kwiaty niektórych wytrzymują lekkie przymrozki. O to najbardziej polecane krzewy.

Polecanym niewysokim (1m) krzewem jest wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) (fot.3). Pojedyncze czteropłatkowe różowe lub białe kwiaty pojawiają się wzdłuż pędów już późną jesienią. Pełnia kwitnienia przypada jednak na przełomie marca. Kwiaty są nektarodajne i intensywnie pachną. Po kwitnieniu u krzewów na różowo kwitnących pojawiają się czerwone, a u biało kwitnących żółte silnie trujące owoce.

Rzadko spotykanym w ogrodach jest wawrzynek Burkowoda (m. burkowodii). Kwiaty (biało-różowe) pojawiają się z wraz z rozwojem liśćmi i usadowione są na szczycie pędów zebrane w gęste kwiatostany. Są znacznie większe od poprzedniego gatunku, i równie intensywnie pachną. Odmiana 'Carol Mackie' posiada dodatkowo biało obrzeżone liście. Krzew kwitnie na przełomie marca.

Oczary (Hamamelis) należą do najbardziej znanych krzewów wcześnie kwitnących. W Polsce uprawianych jest 3 gatunki: oczar wirginijski (H. virginiana) (fot.2), omszony (H. mollis), pośredni (H. x intermedia) (fot.1). Kwiaty pojawiają się jesienią (wirginijski) lub w zależności od pogody zimą na przedwiośniu (omszony, pośredni). Kwiaty oczarów należą do jednych z najbardziej odpornych na przymrozki.

Kwiaty oczarów zebrane są po kilka wzdłuż pędów. Płatki są wąskie, pofalowane i delikatnie pachną. Oczar wirginijski i omszony posiadają kwiaty w tylko kolorze żółtym, natomiast oczar pośredni żółte ('Westerstede', 'Primavera'), pomarańczowe ('Jelena') lub czerwone ('Diane', 'Feuerzauber'). Oczar wirginijski kwitnie jako pierwszy tuż przed zrzuceniem liści na jesieni. Pozostałe gatunki w zależności od pogody od stycznia-marca.

Podczas ciepłych okresów późnojesiennych (wrzesień-grudzień) pojedyncze kwiaty rozwijają się także u dwóch gatunków kalin (Viburnum): kalina wonna (V. farreri) (fot.4) i kalina bodnantska 'Dawn' (V. bodnantense). Obicie kwitną na przełomie marca i kwietnia. Kwiaty są różowe zebrane po kilka w pączkach. Intensywnie pachną. Liście kaliny w okresie jesiennym przebarwiają się na karminowy kolor.

Na przełomie lutego i marca zaczyna kwitnąć i roznosić intensywny zapach zimokwiat wczesny (Chimonanthus praecox "Wintersweet") (fot.5;6). Kwiaty w kształcie dzwonków są dwubarwne, z zewnętrz żółte, a wewnątrz brązowo-czerwone.

Pachnące kwiaty w kolorze żółtym zebrane na łukowato wygiętych zimozielonych pędach posiada jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum). Kwiaty jaśminu pojawiają się pojedynczo już od października (fot.7;8).

Kwiaty w kolorze żółtym i zebrane w niewielkie zwisające kłosy wytwarzają leszczynowce (Corylopsis). Krzewy kwitną przed rozwojem liści na przełomie marca i kwietnia. W Polsce można uprawiać leszczynowca nagiego (C. glabra), chińskiego (C. sinensis), skąpokwiatowego (C. pauciflora) (fot.9) oraz kłosowatego (C. spicata). Liście leszczynowców przypominają liście leszczyny, ale są delikatniejsze w dotyku i przebarwiają się jesienią na żółty kolor.

Przed rozwojem liści karminowe kwiaty w postaci pręcików rozwijają się u parocji perskiej (Parrotia persica) (fot.10). Parocja posiada również ozdobną łuszcząca się korę, a liście przybierają jesienią różnobarwne odcienie. Jest to krzew ozdobny przez cały rok.

Nie sposób wymienić najbardziej znane wczesnowiosenne krzewy jakimi są leszczyna zwyczajna (Corylus avellana) i wierzba iwa (Salix caprea) (fot.12). Kwitnące kwiatostany męskie w postaci odpowiednio kłosów i bazi są pożytkiem dla pszczół i ładnie wygladają na bezlistnych pędach. Wierzba często jest szczepiona do formy drzewka piennego, a leszczyna posiada odmiany o barwnych liściach ('Aurea') lub poskręcanych pędach ('Concorta') (fot.11).