Okra w Polsce jest uprawiana jako roślina sezonowa. Wymaga ciepłego, słonecznego i żyznego stanowiska. Najlepszym miejscem pod uprawę będzie tunel foliowy lub szklarnia. Nadaje się także do uprawy w gruncie, ale wymaga ciepłej gleby. Można ją posadzić przy kompoście lub zastosować ściółkę. Nawożenie przeprowadzamy co dwa tygodnie nawozem wieloskładnikowym. Roślina jest odporna na choroby, natomiast czasami może być atakowana przez mszyce.

Roślina osiąga prawie metr wysokości, silnie się krzewi i wytwarza duże liście. Owoc jest wielkości papryczki chili, barwy zielonej, pokryty delikatnym meszkiem. Jej częścią jadalną są niedojrzałe owoce o charakterystycznym wydłużonym kształcie i kanciastym przekroju. Okra owocuje po około 60 dniach od wysiania. Owoce zbieramy sukcesywnie, kiedy osiągną ok. 10 cm długości.

Nasiona okry wysiewamy w ciepłym inspekcie w kwietniu. Minimalna temperatura kiełkowania wynosi 16oC. Na miejsce stałe wysadzamy w połowie maja, kiedy miną wiosenne przymrozki. Ketmia nie znosi przesadzania. Rozstawa między roślinami powinna wynosić około 40 x 40 cm.

Owoce okry można gotować, panierować, smażyć, suszyć lub marynować w occie. Podczas gotowania owoce ketmii wydzielają śluz, dzięki temu potrawy są naturalnie zagęszczane. Roślina polecana jest dla osób mających dolegliwości z układem pokarmowym oraz łagodzi objawy choroby wrzodowej.