Drzewa i krzewy po kwitnieniu i w okresie bezlistnym wcale nie muszą wyglądać monotonnie. Jest wiele gatunków, które w okresie późnojesiennym i zimowym wyglądają niezwykle dekoracyjnie, szczególnie na tle białego śniegu. Warto już teraz pomyśleć o takich roślinach i posadzić je w swoim ogrodzie. Podpowiemy, które gatunki posiadają ozdobne pędy lub korę.

Dereń (fot.1) to krzew o kolorowych pędach, które na jesień przybierają intensywną czerwoną lub żółtą barwę. Odmiany 'Sibirica', 'Elegantissima', 'Kesselringii' derenia białego odznaczają się czerwonym kolorem, a odmiana 'Flaviramea' derenia rozłogowego - żółtą. Dwukolorowe pędy, czyli czerwone młode przyrosty wierzchołkowe i żółte starsze, posiada dereń świdwa w odmianie 'Midwinter Fire'. Derenie są odpornymi krzewami na wszelkie warunki i ładnie wyglądają posadzone w grupie, np. w żywopłocie.

W żadnym ogrodzie nie powinno zabraknąć drzewa o ozdobnej barwnej i łuszczącej się korze. Młoda kora i pędy złotokapu są gładkie w dotyku i są zielonego koloru. Ozdobną, białą korę mają brzozy. Najładniejsza jest brzoza Jacquemonta (fot.2) o śnieżnobiałym zabarwieniu kory. Z kolei brzoza nadrzeczna (fot.3) syn. czarna odm. 'Cully' czy 'Fox Valley', odznaczają się biało-różowo-żółtą złuszczającą się korą.

Paskowany pień i konary w barwach oliwkowo-białym posiada klon pensylwański (fot.4). Jest to gatunek całkowicie mrozoodporny i dorasta do ok. 10 m wysokości. Równie dużym i rozłożystym drzewem do większych ogrodów jest platan klonolistny (fot.5). Kora tego drzewa łuszczy się płatami pozostawiając oliwko-szare plamy.

Do małych drzew o łuszczącej się korze polecamy parocję perską zwaną „żelaznym drzewem" (fot. 6). To niewysokie drzewo może wytwarzać wiele pni. Rośnie bardzo powoli, a jego kora łuszczy się szarymi płatami. Należy do wyjątkowych roślin, gdyż dodatkowo ma bordowe przebarwienia na młodych liściach i ładnie się przebarwia na jesieni. Na przedwiośniu pojawiają się drobne karminowe kwiaty.

Do ozdobnych, nie tylko z łuszczącej się kory, małych drzew nie sposób wymienić klona strzępiastokorego syn. cynamonowy (fot.7) i stewarcję kameliowatą (fot.8). Oba gatunki posiadają korę w kolorze cynamonowym, która odchodzi szerokimi płatami. Ich dodatkowym atutem jest to, że wytwarzają ozdobne kwiaty i jaskrawo przebarwiają się na jesieni. Miedziową barwę kory z wyraźnymi pasami wytwarza wiśnia piłkowana. Drzewo dorasta do 3 m wysokości i wiosną wytwarza białe, pełne kwiaty zebrane po kilka w pęczku.

Jeśli ktoś poszukuje krzewów z pędami o ciekawej fakturze polecamy wierzbę mandżurską oraz sachalińską odm. 'Sekka' (fot.9). Ta pierwsza odznacza się poskręcanymi, zwisającymi pędami w kolorze jasnobrązowym. Bardzo często jej pędy stosowane są do kompozycji bukietowych. Z kolei wierzba sachalińska zwana potocznie smoczą ma nietypowe poskręcane, spłaszczone, barwy czerwonej pędy. Ten gatunek wytwarza również puszyste kwiatostany tzw. „bazie".

Poskręcane pędy i pień posiada również leszczyna pospolita w czerwonolistnej odm. 'Contorta' (fot.10). Jej zaletą jest to, że oprócz walorów ozdobnych, wytwarza również jadalne orzechy. Ciekawe pędy obdarzone listwą warstwy korku posiada trzmielina oskrzydlona i korkowa (fot.11). Liście krzewu jesienią przebarwiają się na karminowy i różowy kolor. Dodatkową ozdobą trzmieliny są zwisające karminowe owoce.

W ozdobne ciernie opatrzone są pędy i pień glediczji trójcierniowej (iglicznia) (fot.12). Ostre, barwy czerwonej osadzone są po kilka i dorastają do 5 cm długości. Drzewo dorasta do 10 m wysokości i dodatkową jego ozdobą są długie, taśmowate czerwone strąki. Ozdobne kolce, ale płaskie i szersze gęsto wyrastają na łukowato wygiętych i owłosionych pędach róży jedwabistej (fot.13). Dorasta ona do 2 m wysokości i wytwarza pojedyncze białe kwiaty. Po kwitnieniu pojawiają się czerwone owoce, które długo utrzymują się na pędach.