W latach 2002-2005 wpisano do polskiego rejestru 18 odmian grochu siewnego, 9 - łubinów, 4 - bobiku i 2 odmiany soi. Udział nowych odmian w ogólnej liczbie zarejestrowanych odmian roślin strączkowych, o sprawdzonej w naszych warunkach wartości użytkowej, wynosi 38%.

Groch siewny
Przy odmianach grochu siewnego ważna jest informacja o ich przydatności do uprawy na odpowiednich glebach. Wszystkie nowe odmiany przeznaczone do uprawy na glebach żyznych są średnio wysokie i wąsolistne (listki mają zamienione w wąsy czepne). Cecha ta powoduje, że rośliny nie wylegają do fazy dojrzewania, a przed zbiorem wyleganie jest małe lub średnie. Odmiana Zekon ma zielone nasiona, pozostałe mają nasiona żółte.

Odmiany do uprawy na glebach lekkich (kompleks żytni bardzo dobry i dobry) są bardziej zróżnicowane pod względem morfologicznym i użytkowym. Są to zarówno odmiany wysokie – nasienne lub nasienno-zielonkowe oraz średnio wysokie - przeznaczone do uprawy wyłącznie na nasiona. W obu grupach są zarówno formy liściaste, jak i wąsolistne. Nasiona odmian z tej grupy mają różne kolory. Żółte nasiona odmiany Kos cechują się bardzo szybkim rozgotowywaniem.

Warto jeszcze wspomnieć o wykorzystaniu odmian przeznaczonych na gleby lekkie do uprawy mieszanek zbożowo-strączkowych. Większą przydatność do tych upraw wykazują odmiany wysokie.

Bobik
W krajowym rejestrze jest obecnie 19 odmian. Sześć spośród nich, w tym cztery o sprawdzonej wartości użytkowej w warunkach Polski, zarejestrowano w latach 2002-2004. Grupa odmian niesamokończących o podwyższonej zawartości tanin w nasionach powiększyła się o odmianę Bobas, którą zarejestrowano w roku 2002. Nowością w polskim rejestrze są odmiany niskiej zawartości tanin: Albus (zarejestrowana w roku 2002), Olga (2003) i Leo (2004).

Uprawa bobiku wymaga gleb żyznych. Powinno się ją także lokalizować w rejonach, w których nie występują duże niedobory wody w czasie wegetacji, zwłaszcza w czerwcu i lipcu.

Łubiny
W ostatnich latach zarejestrowano nowe odmiany każdego z trzech gatunków uprawianych w Polsce. Głównym kierunkiem ich użytkowania jest uprawa na nasiona. Wszystkie są formami pastewnymi. Cechą, która charakteryzuje niektóre z nowych odmian, jest samokończenie wegetacji. Powoduje ono wcześniejsze i bardziej równomierne dojrzewanie. Odmiany te są przeznaczone wyłącznie do uprawy na nasiona.

Nowe odmiany łubinu wąskolistnego cechuje bardzo mała podatność na pękanie strąków i osypywanie nasion, a niektóre z nich wniosły znaczny postęp w zakresie odporności na choroby. Spośród nowych odmian jedynie Zeus jest formą nasienno-zielonkową. Ze względu na bardzo szybkie tempo wzrostu odmiana ta nadaje się szczególnie do zasiewów poplonowych – na paszę lub przyoranie.

Odmiany łubinu żółtego cechuje zwiększona tolerancja na antraknozę – groźną chorobę grzybową. W krajowym rejestrze najwcześniej zakwitającą i dojrzewającą odmianą łubinu żółtego jest samokończąca odmiana Taper.

Przydatność odmian grochu do uprawy na różnych typach gleb
(w nawiasie podano rok rejestracji odmiany):
  • gleby żyzne: Brylant (2002), Wenus (2003), Ezop (2004), Tarchalska (2004), Baryton (2005), Bohun (2005), Kuroch (2005), Phoenix (2005), Santana (2005), Zekon (2005). Wszystkie są odmianami wąsolistnymi;
  • gleby lekkie: Kos (2002, wąsolistna, nasienno-zielonkowa, wysoka), Winerek (2002, nasienno-zielonkowa, wysoka), Eureka (2003, nasienna, średnio wysoka), Marych (2003, wąsolistna, nasienna, wysoka), Gwarek (2004, nasienna, średnio wysoka), Hubal (2005, nasienna, średnio wysoka), Koliber (2005, nasienna, średnio wysoka), Milwa (2005, wąsolistna, nasienna, średnio wysoka).
Odmiany łubinów zarejestrowane w latach 2002-2005:
  • łubin biały: w roku 2003 zarejestrowano odmianę samokończącą Boros;
  • łubin wąskolistny: w roku 2002 zarejestrowano odmianę samokończącą Boruta oraz odmiany Baron i Zeus, w roku 2003 - Cezar, w roku 2004 - Graf;
  • łubin żółty: w roku 2002 zarejestrowano odmianę samokończącą Taper, a w roku 2003 - Kroton i Mister.

Sprawdź ceny kontraktów terminowych