Rzodkiew wytwarza długie lub kuliste zgrubienia o masie od 50 gramów do nawet 16 kilogramów. Są one łagodne w smaku, bardzo soczyste i posiadają delikatną, gładką skórkę. Miąższ i skórka jest zwykle biała, ale spotykane są również odmiany o czerwonym lub zielonym zabarwieniu.

Daikon różni się pod względem wartości odżywczych od popularnej rzodkiewki. Jest znacznie plenna, odporna na parcenie i w zależności od odmiany można ją uprawiać przez cały sezon wegetacyjny. Spożywa się ją na surowo, jako dodatek do sałatek, a także gotowaną, marynowaną, kiszoną lub suszoną.

Rzodkiew japońska jest rośliną dnia długiego. Wiosną może wybijać w pędy kwiatostanowe, dlatego lepiej ją uprawiać latem. Nasiona wysiewamy wprost do gruntu na początku lipca. Gleba powinna być dobrze spulchniona, zasobna w składniki odżywcze. Na źle uprawianej korzenie mogą ulegać deformacji. Podczas uprawy rośliny nawadniamy oraz dostarczamy jednokrotnie dawkę nawozów azotowych (ok. 15 g/m2).

Zbiór prowadzi się sukcesywnie po 50-90 dniach od siewu i zależnie od odmiany oraz warunków uprawy. Odmiany o długich korzeniach mają niewielkie skłonności do parcenia, dlatego można je na dłużej pozostawić w gruncie.

Większość rzodkwi dostępna obecnie w handlu to odmiany mieszańcowe. Biorąc pod uwagę skłonność do tworzenia pędów kwiatostanowych, konkretne odmiany należy uprawiać w różnych terminach, np.
- początek kwietnia i później - odmiany 'April Cross', 'Hayabutori-Tokinashi', 'Shigatsu-Wase', 'Silver Star', 'Tenpo', 'Tenshun', 'Tokinashi'
- po 20 czerwca - odmiany 'Haruao daikon', 'Hi-Light', 'Minowase Summer Cross', 'Natsu-Minowase-3-Go', 'Shin-Hasshu', 'Wakamiya'
- połowa lipca - odmiany 'Aokubi Miyashige Nagafuto', 'Florian', 'Okura', 'Tama Winter'.