Wysokie walory odżywcze, smakowe i przydatność owoców do przetwórstwa posiada świdośliwa olcholistna (Amelanchier alnifolia). Jest uprawiana w Ameryce Północnej i często określana mianem „borówki kanadyjskiej" lub „słodkiej aronii". Owoce krzewu przypominają zarówno kształtem, barwą jak i wielkością borówkę lub aronię.

Jagody świdośliwy bardziej przypominają jednak miniaturowe jabłka (francuska nazwa ‘amelanchier' oznacza „małe jabłko"). Owoce w miarę dojrzewania zmieniają barwę z czerwonej po granatową do prawie czarnej. W zależności od odmiany owoce są różnej wielkości (5-15 mm) i posiadają odmienny smak. Mogą być bardzo słodkie i aromatyczne, lekko kwaskowate, a nawet odznaczać się migdałowym smakiem.

Świdośliwa stwarza dobre perspektywy, jako owoc przetwórczy oraz deserowy. Jagody bogate są w witaminy, flawonoidy, antocyjany i lipidy. Odmiany o słodkich soczystych owocach nadają się do bezpośredniego spożycia i na świeży rynek. W przetwórstwie są dobrym surowcem do produkcji soków, dżemów czy nalewek.

Krzewy są długowieczne i przystosowane do polskich warunków. Na jednym miejscu mogą rosnąc nawet 30 lat. Owocuje na różnych glebach, ale nie znosi suchych stanowisk i podmokłych. Świdośliwa jest odporna na mróz i z powodzeniem może być sadzona w najzimniejszych rejonach kraju. Jedynie kwiaty krzewów mogą być uszkadzane przez wiosenne przymrozki.

Krzewy owocują w 3-4 roku od posadzenia, a pełną produktywność osiągają po 6-8 lat uprawy. Krzewy są samopylne i nie wymagają zapylacza, zatem na plantacji może być uprawiana jedna odmiana. Jagody dojrzewają od końca czerwca do połowy lipca. Z hektara uprawy można zebrać średnio 8-10 t owoców. Zbiór owoców odbywa się przy pomocy kombajnów przystosowanych do zbioru porzeczek.

Obecnie do uprawy polecane są odmiany pochodzenia kanadyjskiego: 'Honeywood', 'Martin', 'Northline', 'Pembina', 'Smokey' i 'Thiessen'. Barierą stworzenia upraw towarowych na szerszą skalę jest mała dostępność materiału nasadzeniowego. Świdośliwę najczęściej rozmnaża się poprzez sadzonki. Jednak dzięki możliwości rozmnażania krzewów w warunkach in vitro jest możliwość uzyskania znacznie więcej roślin, a nawet wprowadzenie nowych polskich odmian.