Po sezonie wegetacyjnym gleba, na której były uprawiane rośliny zatraciła swoją strukturę. W wyniku przemieszczenia się drobnych frakcji gleby, osiada i staje się ona zbita. Przy takiej strukturze zanikają pory zarówno te większe gromadzące powietrze jak również mniejsze kapilary zatrzymujące wodę gruntową. W konsekwencji korzenie roślin mają utrudniony dostęp do tlenu, a mikroorganizmy tlenowe odpowiednich warunków dla rozwoju.

Jesienna głęboka orka pozwala na napowietrzenie i poprawę struktury gruzełkowatej warstwy gleby i miąższość, w której to rośliny najlepiej się rozwijają i więcej pobierają składników odżywczych. Zabieg ten jest szczególnie polecany na glebach ciężkich. Należy również wspomnieć, że sama orka nie gwarantuje stworzenia trwałej gruzełkowatej struktury gleby.

Struktura gruzełkowata gleby wpływa na poprawę jej właściwości fizycznych. Dzięki zabiegom strukturotwórczym tworzą się różnej wielkości agregaty glebowe. Miedzy nimi gromadzony jest tlen, a w porach wewnątrz agregatów zatrzymywana jest woda. Dzięki temu gleba zwiększa pojemność wodną na glebach lekkich oraz działa rozluźniająco na ciężkich.

Właściwości fizyczne gleby znacząco poprawimy przy uregulowanym jej odczynie. Niezbędne są w tym przypadku kationy wapnia i magnezu, które dostarczamy podczas jesiennego wapnowania. Kolejnym ważnym strukturotwórczym czynnikiem jest obecność koloidów glebowych, czyli próchnicy. Odpowiedzialna jest za tworzenie tzw. lepiszczy gruzełek i wzbogaca mikroflorę gleby.Dostarczymy ją stosując obornik, kompost lub nawozy zielone. 

Jesienna orka pozwala również wymieszać składniki mineralne znajdujące się w nawozach fosforowych i wapniowych, charakteryzujące się małą ruchliwością. Wykonując orkę przyczyniamy się także do wysokiej śmiertelności szkodników, które na zimę zeszły w jej głąb (25-30 cm). Odwrócenie gleby powoduje przemieszczenie się ich bliżej powierzchni.

Odwracanie oraz sztorcowanie na tzw. ostrą skibę przyczynia się także do eliminacji patogenów glebowych oraz nasion chwastów. Zimujące formy przetrwalnikowe grzybów oraz nasiona chwastów w głębszej warstwie gleby nie mają możliwości wykiełkowania i giną. Pozostawienie nierównej powierzchni zwiększa zatrzymywanie wody z opadów deszczu i śniegu.

Orkę wykonujemy późną jesienią, kiedy gleba posiada odpowiednią wilgotność. Nie może być zbyt sucha, ani podmokła, gdyż niszczymy jej strukturę. Głębokość wykonanej orki zależy od rodzaju gleby. Ciężkie wymagają rozluźnienia, dlatego stosujemy orkę głęboką lub pogłębioną. Glebę nie wyrównujemy i nie kruszymy, a pozostawiamy w ostrej skibie do wiosny.