• Głęboki system korzeniowy decyduje o zaopatrzeniu roślin w wodę i składniki pokarmowe na słabych stanowiskach.
  • Uprawiając rzepak na słabych glebach, szczególną uwagę należy zwrócić na staranną agrotechnikę.
  • Wyniki COBORU pochodzące z lokalizacji charakteryzujących się słabszymi stanowiskami są pomocne w wyborze odpowiedniej odmiany.

Wigor i system korzeniowy to podstawa

Odpowiedzi na postawione na wstępie pytanie udziela nam Marek Luty, dyrektor Działu Marketingu i Rozwoju Produktu Hodowli Roślin Strzelce.

- Odmiana na słabe gleby powinna charakteryzować się przede wszystkim wcześniejszym typem rozwojowym, posiadać silny wigor wiosenny oraz dobrze rozwinięty system korzeniowy - tłumaczy.

Artur Kozera, menadżer produktu i marketingu z firmy Rapool Polska podkreśla kluczową rolę mocnego wigoru jesiennego i dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego (o długości nawet do 50 cm) u odmian przeznaczanych na słabe stanowiska.

- Cechy te decydują bowiem o szybkim zaopatrzeniu roślin w wodę i składniki pokarmowe wtedy, gdy rzepak „koduje” zawiązki rozgałęzień bocznych, a w przypadku odmian mieszańcowych plon w 70 procentach pochodzi właśnie z pędów bocznych – zaznacza Kozera.

Mieszaniec czy "liniówka"?


Przyjęło się, iż na trudniejszych stanowiskach lepiej radzą sobie odmiany mieszańcowe ze względu na wysokie zdolności adaptacyjne do warunków środowiska, natomiast odmiany populacyjne wymagają bardziej optymalnych warunków. Hodowla roślin cały czas pracuje jednak nad udoskonalaniem „liniówek”, co podkreśla Marek Luty. Jeden z punktów hodowlanych HR Strzelce jest ukierunkowany na selekcję genotypów w wymagających warunkach – na glebach klasy IVb-VI. Wśród najbardziej dostosowanych do uprawy na glebach słabych i mozaikowych Luty wymienia odmiany Monolit, Chrobry, Mars czy Kwazar.

Odwieczny dylemat - rzepak populacyjny czy mieszańcowy?

Czytaj więcej

Odwieczny dylemat - rzepak populacyjny czy mieszańcowy?

Słabe stanowisko zrekompensuj agrotechniką

Artur Kozera z Rapool Polska zwraca uwagę, że rzepak ozimy ma szansę na dobry rozwój na słabych stanowiskach, ale tylko pod warunkiem uprawy na glebach utrzymanych w wysokiej kulturze, o uregulowanym odczynie i odpowiedniej zasobności.


- Pamiętajmy, że nawet przy doborze odmiany przystosowanej do trudnych warunków glebowych, rzepak pozostaje gatunkiem niełatwym w uprawie. Rzepak ozimy na polu jest 11, a czasem nawet 12 miesięcy, dlatego wymaga odpowiednio wysokiego poziomu agrotechniki. Rzepaku nie da się oszukać – podsumowuje Kozera.

W praktyce, by sprawdzić jak dana odmiana reaguje na zróżnicowane warunki glebowe, pomocne będą regionalne doświadczenia odmianowe Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych. Marek Luty radzi, by zwrócić wówczas uwagę na wyniki pochodzące z lokalizacji charakteryzujących się słabszymi stanowiskami. W publikacjach COBORU zawsze zawarte są informacje dotyczące klasy bonitacyjnej gleby w danym punkcie doświadczalnym. Doświadczenia Ośrodka nie są prowadzone na glebach klasy V i VI. Można jednak zapoznać się z wynikami plonowania rzepaku na klasie IVb - lokalizacje: Nowy Lubliniec (woj. podkarpackie), Tomaszów Bolesławiecki (woj. dolnośląskie), Małyszyn (woj. lubuskie), Ruska Wieś (woj. warmińsko-mazurskie).