Toksyczne działanie glinu jest związane przede wszystkim z zaburzeniem pobierania innych, niezbędnych dla życia roślin pierwiastków, co wpływa na wysokość uzyskiwanych plonów.

Przy nadmiarze glinu w roztworze glebowym u wielu gatunków roślin występuje słaby rozwój systemu korzeniowego.

Końce korzeni i korzenie boczne stają się grube, krótkie, brązowe a czasami obumierają. Ilość cienkich korzeni bocznych i włosków korzeniowych jest bardzo ograniczona, zahamowane jest wydłużanie korzeni w osi głównej co prowadzi do płytszego systemu korzeniowego. Przy pH<4, u roślin wrażliwych na obecność glinu obserwuję się symptomy niedoboru P, Mg, Ca i zaburzenia w wykształcaniu organów generatywnych. Poniżej pH 3,8 obserwuję się powolne zamieranie roślin wrażliwych, masowy rozwój chwastów wskaźnikowych gleb kwaśnych. Duże stężenie glinu w glebie może doprowadzić nawet do zupełnego braku roślin w polu. Dlatego bardzo ważnym jest monitorowanie pH gleby i systematyczne jej wapnowanie.

Wrażliwość roślin na glin:

Gatunki bardzo wrażliwe: pszenica, jęczmień, tymotka, lucerna, gorczyca, burak, sałata, ogórek, pomidor.
Gatunki średnio wrażliwe: owies, pszenżyto, groch, ziemniaki, słonecznik.
Gatunki mało wrażliwe: kukurydza, żyto, łubin, gryka, rzepa, porzeczka, żurawina.

Nie mniej jednak niskie stężenia glinu w glebie wpływać mogą na niektóre rośliny pozytywnie. Glin odgrywa ważną rolę w zwiększaniu odporności na niekorzystne warunki środowiska: suszę, wysoką i niską temperaturę oraz zasolenie gleby. Udowodniono również, ze glin wywiera także dodatni wpływ na mrozoodporność roślin. Badania dowiodły, ze pierwiastek ten zwiększa odporność ogórka i gryki na przymrozki do -4ºC.