Popiół doskonale odkwasza glebę. Jego odczyn waha się w granicach pH 10-12 i jest dobrym sprzymierzeńcem w walce z mchem na trawnikach, a dodatkowo wzbogaca trawę w składniki odżywcze. Bardzo często dodawany jest też do kompostu albo bezpośrednio podsypywany pod rośliny na zagonach. Należy jednak pamiętać, że nadmierne jego stosowanie pod rośliny może wpływać na zasolenie i silnie podnosić pH gleby. Skuteczniejsze jest jego dostarczenie wraz kompostem, dzięki czemu uzyskamy pełnowartościowy nawóz organiczny wzbogacony w azot, który jest deficytowy w popiele. Ze względu za dużą zawartość potasu, powinien być dostarczany warzywom, które mają silne zapotrzebowanie na ten pierwiastek, np. kalafior, kapusta, pomidor, ogórek oraz drzewom i krzewom owocowym.
Optymalna roczna dawka na różne rodzaje gleb to 10 kg popiołu na 1000 m2 powierzchni. Najlepszym okresem na nawożenie jest okres wiosenny lub jesienny. Wilgotna aura sprawia, że składniki mineralne dokładnie mieszają się z warstwą gleby i szybko są przyswajalne przez rośliny. Dodatkowo przed okresem zimowym rośliny korzystając z potasu, fosforu, wapnia czy magnezu zwiększają swoją mrozoodporność. Nie wszystkie rośliny będą korzystnie reagować na popiół drzewny. Odradza się stosować go pod rośliny kwasolubne, takie jak: azalie, różaneczniki, wrzosy, borówki, żurawinę oraz rośliny iglaste.
Popiół jest także wykorzystywany w walce ze ślimakami. Wysypany dookoła rabat, grządek czy wokół rośliny, pozbawia on ślimaki wody i tym sposobem eliminuje te szkodniki.
Należy pamiętać, że nie każdy popiół jest wartościowym nawozem. Nie wolno stosować w ogrodnictwie popiołu, który powstał ze spalania makulatury, śmieci oraz drewna malowanego lub impregnowanego. Popiół taki jest toksyczny, gdyż zawiera w swoim składzie rakotwórcze substancje. Poza tym istnieją także regulacje prawne, które zabraniają całkowicie spalania tworzyw sztucznych. Nie przestrzeganie tego zapisu skutkuje wysokimi karami pieniężnymi.