Optymalna wiosenna dawka azotu dla przewidywanego plonu rzepaku 3 t/ha wynosi 180 kg/ha. Jednak po uwzględnieniu warunków przyrodniczych dawka azotu pod rzepak uprawiany nie po zbożach na glebach średnich i ciężkich powinna wynosić około 120-140 kg/ha, a w warunkach gleb lżejszych i uprawy po kłosowych 160-180 kg. Przy większej prognozie plonów dawki te należy zwiększyć o ok. 20-25 kg/ha na każde dodatkowe 0,5 t nasion. Pierwszą dawkę azotu najlepiej zastosować, kiedy na korzeniu głównym pojawią się białe korzonki boczne.

Wiosenna dawka azotu, które nie przekraczałaby 120 kg powinna być zastosowana jednorazowo. Podział bowiem niskich dawek nie zwiększa produktywnego rozgałęziania, jak również nie wpływa na wiązanie łuszczyn i wypełniania nasionami, a podnosi jedynie koszt produkcji.
Kiedy wprowadzamy na wiosnę dawkę powyżej 120 kg/ha wówczas trzeba ją podzielić na dwie części. Pierwsza nie powinna być niższa niż 90 kg i powinna być stosowana w momencie ruszenia wegetacji - tak jak pisaliśmy na początku nawozami szybko działającymi, nie mocznikiem. Druga dawka na początku pąkowania - tutaj forma nawozu nie ma już takiego znaczenia.

Specjaliści radzą, aby nie czekać na aplikację drugiej dawki azotu, ponieważ zmniejszające się zasoby wody w glebie mogą silnie obniżyć plonotwórcze oddziaływanie azotu. Dodatkowo, co istotne na zachwaszczonych plantacjach, N zastosowany właśnie doglebowo w późniejszych fazach może spowodować silne rozrastanie się chwastów rumianowatych i trawiastych - utrudnia to wysychanie łanu.

Wybierając nawóz do aplikacji wczesnowiosennej dobrze jest wziąć pod uwagę, że rzepak w tym czasie ma też duże zapotrzebowanie na siarkę.