Żelazo jest istotnym mikroelementem, gdyż bierze udział w tworzeniu się chlorofilu w roślinach. W glebie występuje w formie tlenków, wodorotlenków i fosforanów. Staje się nieprzyswajalny w glebach o wysokim pH i węglanowych, o nadmiernej wilgotności i słabym napowietrzaniu.

Dodatkowo w takich warunkach zredukowane jest pobieranie manganu czy azotu. Na niedobór żelaza najczęściej cierpią rośliny kwasolubne, które rosną w obojętnym odczynie gleby. Do takich roślin należą m.in. hortensja, różanecznik, magnolia, pigwowiec, glicynia, kawa, a także malina, borówka wysoka.

Objawem niedoboru żelaza jest chloroza młodych liści i stopniowo obejmująca starsze. Liście początkowo stają się jasnozielone, następnie żółkną i bieleją. Nerwy liściowe i tkanka do nich przylegająca pozostają nadal zielone. Chloroza spowodowana jest rozpadem chlorofilu w roślinie.

Powodem niedoboru żelaza, oprócz nieprawidłowych warunków gleby, jest przenawożenie jednoskładnikowymi nawozami mineralnymi. Niedobory żelaza można skuteczne zlikwidować wykonując dokarmianie dolistne nawozami chelatowymi (Mikrovit Fe lub Chelat żelaza forte). Objawy chlorozy ustępują po wykonaniu 4 zabiegów w kilkudniowych odstępach.

Z zabiegów agrotechnicznych, które pomocne są w przyswajaniu żelaza jest podlewanie, szczególnie roślin doniczkowych, deszczówką. Pomocne w pobieraniu żelaza może być także zakwaszenie podłoża lub w przypadku roślin rosnących w donicach - wymiana na świeże. Krzewy kwasolubne warto wyściółkować korą sosnową lub trocinami, które również obniżają pH podłoża.