Niedobory poszczególnych mikroelementów uwidaczniają się podczas wegetacji roślin w różny sposób. Na roślinach obserwujemy wówczas niekorzystne objawy, dla lepszego rozpoznania prezentujemy opis zachodzących zmian:

- żelazo (Fe) - objawy niedoboru to przede wszystkim chloroza młodych liści wywołana zanikiem chlorofilu powodujący żółkniecie;

- mangan (Mn) – brak manganu powoduje: zahamowanie wzrostu, chlorozy młodych liści, u zbóż smugowate plamy na liściach i opadanie liści;

- bor (B) – brak boru powoduje obumieranie stożków wzrostu, szczególnie wrażliwy na jego brak jest rzepak i pozostałe rośliny kapustne, a także buraki, rośliny motylkowe. U roślin starszych z powodu braku boru tworzą się białe lub żółte plamki zlewające się w całość, co w efekcie powoduje usychanie liści i łodyg. Występuje słabe zawiązywanie owoców, które są niewyrośnięte i spękane;

- miedź (Cu) – brak miedzi powoduje chlorozę liści, spadek jędrności pędów, a rośliny robią wrażenie zwiędłych. Niedobory miedzi przekładają się na słabe wykształcenie ziaren w kłosie i uszkodzenie systemu korzeniowego. Główną przyczyną niedoboru miedzi jest przewapnowanie gleb, sucha i ciepła pogoda. Rośliny szczególnie wrażliwe na jej brak to: rzepak, kukurydza, zboża (przede wszystkim pszenica, jęczmień i owies) oraz buraki i ziemniaki;

- Cynk (Zn) – niedobór cynku powoduje redukcję powierzchni blaszek liściowych i jasnozielone przebarwienie starszych liści oraz zahamowanie wydłużania międzywęźli. Najbardziej wrażliwe na jego brak są: kukurydza, pszenica i chmiel;

- Molibden (Mo) – brak molibdenu powoduje zahamowanie rozwoju blaszek liściowych i chlorozę oraz słaby rozwój brodawek u roślin motylkowych i osłabienie ich wzrostu;

- Chlor (Cl) – objawy niedoboru to: chloroza, nekroza i zahamowanie wzrostu liści.