Od wykształcenia 6. liścia do kwitnienia przypada intensywne pobieranie składników pokarmowych przez kukurydzę, dlatego zabieg nawożenia pogłównego azotem nie może być spóźniony. Późniejsza aplikacja nawozu nie wpłynie już na zwiększenie wykorzystania potencjału plonotwórczego kukurydzy.

Kukurydza powinna być zaopatrzona w wystarczającą ilość składników pokarmowych do fazy 6. liścia. Niedostateczna ich ilość może prowadzić do zmniejszenia liczby płonnych kwiatków w kolbie. Dlatego azot dobrze jest popadać w fazie 4- liścia kukurydzy.

Do 6. liścia kukurydzy nawóz azotowy granulowany stosuje się rzutowo. Późniejsza aplikacja nawozu w sposób rzutowy nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ w miarę wzrostu kukurydzy z liści tworzy się lejek. Zachodzi niebezpieczeństwo, że granule dostaną się do jego wnętrza i po rozpuszczeniu poparzą kukurydzę.

Późniejsze dokarmianie kukurydzy azotem, które przy użyciu tradycyjnego sprzętu możliwe jest do 9-10. liści i nie wpłynie na wielkość plonu. Potencjał plonotwórczy kolby buduje się do 12. liścia i dokarmianie w fazie 9-10. liścia azotem ma zmniejszyć redukcję powstałych zawiązków plonotwórczych.