Kukurydza pobiera najwięcej składników od fazy 4 liści do końca fazy kwitnienia, dlatego dla możliwości wykorzystania potencjału plonotwórczego odmian niezbędne jest dostarczenie odpowiednich ich ilości. W okresie intensywnego wzrostu roślina wykazuje zapotrzebowanie azot i potas, które są jednymi z podstawowych makroskładników. Zapotrzebowanie kukurydzy na 1 t ziarna (plus plon uboczny) to około 24 kg N, 10 kg P2O5, 25 kg K2O, 3 kg SO3, 7 kg MgO, 20 g B i 40 g Zn. Zapewnienie odpowiednich ilości potasu zwiększa odporność roślin na suszę, a średnie pobranie potasu w okresie wegetacji to ok. 200 kg K2O/ha w zależności od rodzaju uprawy. Intensywne pobieranie potasu jest też podstawowym warunkiem pobierania i efektywnego przetworzenia azotu w plon. Początkowy okres wzrostu kukurydzy jest przeważnie utrudniony w naszych warunkach, ponieważ zwykle wschodom towarzyszy susza glebowa, co ogranicza pobierane składnika z gleby.

Niedostateczne zaopatrzenie roślin w potas to słabsza kondycja roślin, co przyczynia się do większego porażenia przez szkodniki czy choroby. Odpowiednie wykorzystanie potasu to również warunek dostarczenia pozostałych składników, w tym magnezu oraz makro i mikroelementów. Nie zawsze jednak wysokie dawki nawozów organicznych, jak obornik czy gnojowica dostatecznie pokrywają potrzeby pokarmowe pod względem potasu.

Dawkę nawozu, należy dostosować do odczynu gleby, dla kukurydzy nie może być niższy niż pH 5,5. Pod uwagę bierze się zasobności stanowiska oraz oczekiwanego plonu kukurydzy. Potas w glebie tworzy stabilne połączenia z kompleksem sorpcyjnym, co w dużej mierze ogranicza możliwość wymycia składnika w głąb profilu glebowego. W przypadku stanowisk ubogich w potas na glebach średnich i ciężkich 75 proc. dawki całkowitej K2O podaje się jesienią przed orką zimową. Na gleby lekkie całą dawkę potasu aplikuje się przedsiewnie wiosną lub 25 proc. dawki stosuje jesienią.

Dobrze jest wybierając nawóz oprócz wprowadzenia pożądanej ilości potasu (chlorek potasu) jednocześnie zaaplikować magnez, np. kizeryt i jeszcze siarkę. Magnez i siarka z kizerytu są w pełni rozpuszczalne i szybko dostępne dla roślin. Taki nawóz działa niezależnie od odczynu gleby. Po przedsiewnym zastosowaniu nawozów z uwagi na zapotrzebowanie roślin na składniki, a zwłaszcza przy występujących niedoborach magnezu pogłównie nawozi się wykorzystując siedmiowodny siarczan magnezu (np.: 16 proc. MgO + 32,5 proc. SO3). Nawożenie dolistne stosuje się 2-3-krotnie od stadium 4-6 liścia do 10 liścia.