Dawkę azotu w uprawie kukurydzy można było wyliczyć, posługując się następującym wzorem:
Nn = ((P × Pj) - Nmin (0-90 cm) · 1,5
Nn – dawka nawozowa azotu, kg N/ha,
P – zakładany plon ziarna, t/ha,
Pj – pobranie jednostkowe azotu, kg N/1 t ziarna + odpowiednia masa słomy,
Nmin – zawartość azotu mineralnego w glebie przed siewem w warstwie do 90 cm,
1,5 – na stanowiskach żyznych (bogatych w azot organiczny) oznaczoną zawartość Nmin należy pomnożyć razy współczynnik 1,5, gdyż największe tempo uwalniania tego składnika zwykle występuje od czerwca do sierpnia (pod warunkiem, że jest ciepło i umiarkowanie wilgotno), tj. w miesiącach największego zapotrzebowania kukurydzy na azot; natomiast na stanowiskach mniej zasobnych w azot organiczny nie stosuje się tego współczynnika.
Przykładowo:
P = 10 t/ha ziarna,
Pj = 24 kg N
Nmin = 60 kg N/ha
Nn = (10 × 24) – (60·1,5) = 240 – 90 = 150 kg N/ha
Powyższy przykład dotyczy producentów rolnych, którzy nie są zobligowani do sporządzenia planu nawozowego. Jednak w tej grupie gospodarstw zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem („Program działań mający na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu” Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2020 r. DzU 14 lutego 2020 r. poz. 243) maksymalna ilość azotu działającego ze wszystkich źródeł w uprawie kukurydzy na ziarno nie może przekroczyć 240 kg N/ha. Natomiast gospodarstwa, które muszą wykonać plan nawozowy, powinny oszacować dawkę azotu w uprawie kukurydzy zgodnie z zasadami, które zostały zapisane w rozporządzeniu.
Czytaj więcej
Przedwschodowe nawożenie kukurydzy fosforem i potasemTermin aplikacji i dobór nawozów azotowych
Racjonalne nawożenie kukurydzy azotem poza ustaleniem dawki wymaga właściwego doboru nawozu oraz terminu jego zastosowania. Standardowo zaleca się stosowanie dawek dzielonych, tj. 50-70 proc. dawki przedsiewnie/w trakcie siewu i pozostałą część pogłównie, w stadium 3.-5. liścia. Niemniej jednak w sytuacji, gdy potrzeby nawozowe nie są wysokie, warto rozważyć zastosowanie całej dawki przed/i w trakcie siewu. Ma to szczególne znaczenie, gdy po wschodach wystąpi deficyt opadów, gdyż nawożenie pogłówne w czasie suszy zawsze wiąże się z dużymi stratami azotu do atmosfery w postaci gazowej. Dobór nawozów powinien przede wszystkim uwzględniać cenę za czysty składnik i składniki towarzyszące, gdyż kukurydza nie jest szczególnie wymagająca co do formy tego składnika. Należy jedynie uważać, aby na krótko przed siewem kukurydzy nie stosować zbyt wysokich dawek azotu w formie amonowej (NH4) i amidowej (NH2), gdyż formy te szczególnie w środowisku zasadowym (o czym była mowa powyżej), a także gdy gleba jest przesuszona i występują wysokie temperatury, łatwo przechodzą w amoniak (NH3), co z jednej strony prowadzi do strat tego składnika z gleby, a z drugiej może prowadzić do zakłócenia wschodów.
Czytaj więcej
Przedwschodowe odchwaszczanie kukurydzyBilansowanie azotu składnikami drugoplanowymi
Pomimo że z tabeli 1 wynika, iż kukurydza jest stosunkowo mało wymagająca względem magnezu i siarki, to opracowując nawożenie tej rośliny, nie można zapominać o tych składnikach, ponieważ efektywne nawożenie azotem, tj. pobranie azotu z gleby i przetworzenie w plon ziarna, jest możliwe tylko przy dobrym odżywieniu kukurydzy magnezem i siarką. W praktyce przyjmuje się, że przed uprawą kukurydzy gleba powinna charakteryzować się średnią zasobnością gleby w przyswajalny magnez (środkowa wartość w tej klasie zasobności).
W takiej sytuacji przy braku nawożenia naturalnego i organicznego należy zastosować nawożenie tym składnikiem w wysokości ok. 2/3 potrzeb pokarmowych. Natomiast siarką w przeciętnych warunkach glebowych bez nawożenia naturalnego i organicznego należy nawozić w wysokości 1/5-1/8 dawki azotu. Przykładowo, gdy nawożenie azotem wynosi 150 kg N/ha, to dawka powinna kształtować się w zakresie 20-30 kg S/ha (50-75 kg SO3/ha).
Obserwuj nas w Google News
Komentarze