Rośliny korzystają z siarki przez cały okres wegetacji, a intensywność jej akumulacji w roślinie przypada na początku kwitnienia. Odpowiada za gospodarkę azotową roślin dlatego jej niedobory czy zbyt późna aplikacja to słabsze wykorzystanie azotu.

Siarka poprawia wchłanianie azotu i u zbóż prowadzi do zwiększenia obsady kłosów. W efekcie nawożenie siarką przekłada się na wzrost plonu ziarna i zawartości białka w ziarnie. Podstawowe nawożenie pszenicy siarką wykonuje się wraz z pierwszą dawką nawożenia azotowego, a potrzeby pokarmowe pszenicy to 4,5 kg S/t ziarna plus odpowiednia masa słomy.

Rzepak wykazuje zapotrzebowanie na siarkę w ilości 50-70 kg S/ha. Wiosenne nawożenie siarką wykonuje się przy okazji nawożenia innymi składnikami pokarmowymi: magnezem i potasem. Nawożenie doglebowe powinno być wykonane przed wiosennym ruszeniem wegetacji rzepaku. W trakcie wegetacji do fazy kwitnienia rośliny dokarmia się siarką dolistnie np. stosując oprysk siedmiowodnym siarczanem magnezu.

Siarka pozyskiwana jest przede wszystkim z gleby w postaci siarczanów. Bogate w siarkę są siarczan amonu lub saletro-siarczany amonu. W rzepaku przed wiosennym ruszeniem wegetacji stosuje się także np. kizeryt, sól gorzką.

Dołącz do dyskusji na forum Farmera: Zobacz Nawozy i nawożenie