To jedno z pytań jakie zadaliśmy prof. Markowi Mrówczyńskiemu podczas Rozmowy 1:1 Trudności w ochronie rzepaku – stan obecny a perspektywy na przyszłość, które miała miejsce w sesji „RZEPAK” dnia 24 lutego.
Nie obejrzałeś sesji? Dostępna jest już retransmisja.
Analizując sytuację z ochroną rzepaku chyba wszyscy jesteśmy zgodni, że czeka na plantatorów tego gatunku bardzo wiele zmian i trudności – wynika z wielu przedstawionych w tej części Konferencji faktów i danych. Z ubytkami s.cz. musimy się niestety pogodzić. Natomiast wiele wskazuje również na to, że w najbliższych latach wszelkie działania plantatorów muszą się teraz skupić na wdrażaniu do praktyki rolniczej metod „zastępczych”, metod „nie chemicznych”, które pozwolą choć w pewnym zakresie złagodzić te skutki.
Jednym z planów jest by za przystąpienie do systemu Integrowanej Produkcji i realizację założeń rolnik dostawał większe dopłaty w perspektywie nowej WPR.
-Bardzo dobrze, że UE chce dopłacać do Integrowanej Produkcji. To jest produkcja dobrowolna, certyfikowana, realizowana pod nadzorem PIORIN-u, są tez firmy które taką certyfikację prowadzą i również nadzór – mówił podczas Konferencji prof. Marek Mrówczyński, dyrektor IOR PIB w Poznaniu.
-Aktualnie w Polsce certyfikowana integrowana produkcja rzepaku obejmuje tylko około 200 ha, natomiast powierzchnia całkowita uprawy dochodzi już do 1 mln ha. Zwiększenie certyfikowanej produkcji jest celem WPR 2021 - 2027 oraz działań MRiRW, które polegają na zmianie przepisów prawnych oraz również wymagań, które będą obligatoryjne, co będzie "wynagradzane" zwiększeniem dopłat do integrowanej produkcji (IP) – uszczegółowił prelegent.
- MRiRW opracowuje wspólnie z instytutami badawczymi, m.in. z IOR - PIB listy obligatoryjnych czynności i zabiegów w systemie integrowanej produkcji rzepaku. Do najważniejszych wymagań będzie należało między innymi:
• stosowanie co najmniej 4-letniej przerwy w uprawie rzepaku w płodozmianie oraz unikanie roślin z rodziny kapustowatych jako przedplon i poplon, a także zachowanie 50 metrowej izolacji przestrzennej od innych upraw kapustowatych,
• wykonywanie pełnych zabiegów agrotechnicznych oraz unikanie uproszczeń, co jest zgodne z IP,
• stosowanie kwalifikowanego i zaprawionego materiału siewnego zgodnie ze standardem ESTA,
• wykorzystanie odmian o zwiększonej odporności i tolerancji na patogeny,
• wykonywanie badania pH gleby i zawartości głównych składników pokarmowych oraz stosowanie w odpowiednich terminach i dawkach nawożenia, po uprzednim przeprowadzeniu bilansu składników pokarmowych,
• wykonanie siewu w odpowiednim terminie z zachowaniem norm i parametrów siewu,
• wykorzystanie w regulacji zachwaszczenia w pierwszej kolejności metod agrotechnicznych,
• monitorowanie występowania patogenów i szkodników,
• stosowanie ś.o.r. po przekroczeniu progów szkodliwości,
• wykonanie przynajmniej jednego zabiegu przy użyciu biologicznych środków ochrony roślin,
• stosowanie wyłącznie ś.o.r., które znajdują się na liście IP (ważne),
• rotacyjne stosowanie s.cz. i grup chemicznych z zachowaniem bezpieczeństwa dla organizmów pożytecznych w tym zapylaczy,
• zakaz stosowania desykantów przed zbiorem,
• zachowanie higieny w technologii produkcji poprzez czyszczenie maszyn i sprzętu, co zapobiegnie rozprzestrzenianiu agrofagów.
Czytaj także:
Obserwuj nas w Google News
Komentarze