W plantacjach zbóż ozimych widoczny jest mączniak prawdziwy, na pszenicy ozimej septorioza paskowana liści. W końcu fazy krzewienia zboża narażone są na porażenie ze strony sprawców chorób podstawy źdźbła, głównie: łamliwości źdźbła zbóż, fuzaryjnej zgorzeli podstawy źdźbła i korzeni, zgorzeli podstawy źdźbła.

W rokujących plon plantacjach, gdzie widoczne są objawy chorobowe konieczna jest interwencja preparatem fungicydowym. Przy doborze fungicydu oprócz spektrum zwalczanych chorób zwrócić trzeba także uwagę na wymagania substancji względem temperatury minimalnej.

Większość fungicydów najlepiej działa w temperaturach 12°C. Oznacza to, że suma temperatur dnia i nocy (nieprzekraczająca temperatury minimalnej) musi utrzymywać się do kilku dni po zabiegu, żeby był on w pełni skuteczny.

W większości etykiet brakuje szczegółowych informacji na temat skuteczności działania preparatów dla zakresów temperatur, a jeśli te się pojawiają to są zazwyczaj lakoniczne. Tymczasem jest to jeden z czynników decydujących o skuteczności preparatu.

Przeważnie wiosną nie ma problemu dla działania fungicydu pod względem temperatur, ale obecnie nadal występują jej wahania. W takim przypadku, bezpieczniej jest sięgnąć po substancje, które będą działać w niższych temperaturach.

W 4-5°C radzą sobie morfoliny, w tej grupie substancja czynna fenpropidyna, która zadziała m.in. przeciwko mączniakowi. O tę substancję czynna oparte są preparaty: Leander 750 EC, Andros 750 EC. Substancja jest też składową gotowych mieszanin fabrycznych: fenpropidyna z propikonazolem, np. w preparatach: Tern Premium 575 EC, Tilt Turbo 575 EC, Zenit 575 EC lub z epoksykonazolem, np.: Lotus To 140 EC.

Do grupy morfolin należy także substancja czynna fenpropimorf, która występuje np. w preparacie Corbel i Limero 750 EC. Jest także składnikiem gotowych mieszaninach fabrycznych łącznie z metrafenonem i epoksykonazolem w fungicydach: Capalo 337,5 SE, Juwel TT 483 SE, Palazzo, Tocata, Ceando plus, które działają na choroby podsuszkowe.

W takich temperaturach sięgnąć można po imidazole, np. substancję czynną prochloraz. Bazują na niej fungicydy, np.: Atak 450 EC, Bansuri, Faxer, Golden Prochloraz 450 EC, Medallon 450 EC, Mirage 450 EC, Mondatak 450 EC, Promax 450 EC, Salento A 450 EC, Spector 450 EC, Quern 450 EC.

W temperaturze 5°C radzą sobie preparaty z grupy quinozololin, np. substancja czynna proquinazid. Na bazie tej substancji zarejestrowane są preparaty: Halny 200 EC, Talius 200 EC, Tarot 200 EC. Wykorzystać można mieszaniny fabryczne proquinazidu z prochlorazem i tebukonazolu – taki skład reprezentują preparaty: Arbiter 520 EC, Vareon 520 EC, Wirtuoz 520 EC.

Spiroksamina będąca ketoaminą także z powodzeniem może być stosowana. Substancja czynna występuje w gotowych mieszaninach fabrycznych dwuskładnikowych z protiokonazolem w preparatach: Input 460 EC, Proline Max 460 EC. Jest składową fabrycznych mieszanin trójskładnikowych z protiokonazolem i bifaksenem w preparacie Boogie Xpro 400 EC. Jest także częścią trójskładnikowej mieszaniny fabrycznej: spiroksamina, tebukonazol, protiokonazol w preparatach: Soligor 425 EC i Hutton. Występuje w mieszaninie: spiroksamina, tebukonazol, triadimenol w preparacie Falcon 460 EC.

Wskazane substancje nadają się do wykorzystania w zabiegu T1. Są skuteczne w dość niskich temperaturach, w których inne substancje czynne stosowane samodzielnie nie działają tak dobrze.

Przy stosowaniu mieszanin substancji czynnych różnych grup chemicznych, których zadaniem jest zwalczanie jak największego spektrum chorób, temperatury nie powinny być niższe niż 6°C, nawet z dodatkiem którejś z wymienionych substancji. Przy niższej temperaturze skuteczność może być obniżona. Zabieg powinien być wykonywany na rośliny wolne od rosy i najlepiej w pochmurne dni (nie w pełnym słońcu).