W zabiegu fungicydowym należy stosować takie substancje czynne, które najlepiej zwalczają głównego sprawcę choroby (potencjalnie może spowodować duże straty w plonie), ale ważni są też inni sprawcy chorób, czyli gatunki grzybów występujące jednocześnie w tym samym czasie. Mówiąc krótko: ważna jest podstawa źdźbła, ale liście też potrzebują ochrony.

Jest wiele programów rekomendowanych do zastosowania w T-1. Najlepiej realizują się programy oparte na fungicydach, w skład których wchodzą 2-3 substancje czynne należące do różnych grup chemicznych. Daje to gwarancję tego, że mechanizm działania na grzyby, które są zwalczane, jest odmienny.

Dotyczy to również mechanizmu działania w roślinie – układowego, wgłębnego lub powierzchniowego. Powinny być skuteczne przy stosowaniu w niższych temperaturach, ponieważ w tym terminie warunki cieplne są zróżnicowane.

Można też wykorzystywać mieszaniny zbiornikowe środków grzybobójczych. Postępowanie takie odbywa się jednak na odpowiedzialność rolnika, który taką mieszaninę stosuje.

W załączonej tabeli podano fungicydy, które można zastosować w terminie T-1. Zaproponowane przykładowo fungicydy zbudowane są z substancji czynnych należących do różnych grup chemicznych.

Fragment artykułu „Ochrona podstawy źdźbła” autorstwa prof. M. Korbasa i dr J. Horoszkiewicz-Janki z IOR-BIP w Poznaniu, który ukazał się w marcowym wydaniu Farmera.