Groźna antraknoza łubinu – czym ją zwalczać?

Antraknoza łubinu powodowana jest przez grzyby: Colletotrichum lupini i Colletotrichum gloeosporioides. Występuje najczęściej w uprawie łubinu żółtego, w mniejszym stopniu w łubinie wąskolistnym. Przeciwko tej chorobie zarejestrowane są dwie substancje czynne: tiofanat metylowy oraz chlorotalonil. Niestety Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/677 s.cz. chlorotalonil została wycofana ze stosowania w krajach Unii Europejskiej, a producenci rolni mają czas na zużycie zapasów do 20 maja 2020 roku. Oznacza to, że jedyną s.cz. do zwalczania antraknozy w sezonie 2021 roku będzie tiofanat metylowy.

Sytuacja ta niesie ze sobą wysokie ryzyko, że choroba ta skutecznie nie będzie zwalczana i tym samym producenci łubinu narażeniu są na duże straty z tego tytułu. Co więcej , ze względu na zjawisko uodpornienia Colletotrichum spp. na stosowane s.cz., wskazane jest zwiększenie liczby substancji czynnych przeznaczonych do zwalczania antraknozy łubinu.

Przeprowadzono jednak badania nad skutecznością i bezpieczeństwem w łubinie innych substancji czynnych powszechnie stosowanych w ochronie roślin.

Nad tematem pochylił się zespół naukowców z Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu w składzie. Joanna Horoszkiewicz-Janka*, Marek Korbas, Ewa Jajor, Jakub Danielewicz wyniki zostały zamieszczone w artykule pt: Możliwości ograniczania antraknozy (Colletotrichum spp.) w uprawie łubinu przy użyciu fungicydów i opublikowane w najnowszym wydaniu Progress in Plant Protection.  

O doświadczeniu słów kilka

Materiał badawczy stanowił łubin wąskolistny odmiany Regent i łubin żółty odmiany Parys. 

Ochronę fungicydową wykonano w fazie kwitnienia (BBCH 55) przy użyciu fungicydów (tabela obok). Trzy tygodnie po przeprowadzeniu zabiegów określono porażenie roślin (procent porażonych strąków) i ocenę fitotoksyczności zastosowanych środków.

Jednocześnie wykonano także doświadczenie laboratoryjne

Do badań wybrano 3 izolaty Colletotrichum spp. wyizolowane z porażonych roślin łubinu, pochodzące z różnych miejscowości województwa wielkopolskiego. W doświadczeniu użyto pięć substancji czynnych fungicydów, które stosowano w doświadczeniu polowym w dwóch stężeniach.

Jakie wyniki?

Zastosowanie chemicznej ochrony roślin spowodowało istotne obniżenie udziału strąków z objawami choroby po aplikacji większości fungicydów. Co ważne Nie stwierdzono fitotoksycznego działania badanych fungicydów na rośliny łubinu.

Na łubinie żółtym w warunkach silnej presji grzybów Colletotrichum spp., związanej z większą ilością opadów w czerwcu i lipcu (2012), jedynie preparaty zawierające s.cz. pikoksystrobinę oraz tebukonazol
ograniczały udział porażonych strąków. W warunkach atmosferycznych ograniczających zdolności infekcyjne Colletotrichum spp. w 2013 roku wszystkie zastosowane w doświadczeniu środki ochrony roślin ograniczały udział porażonych strąków.

Zastosowane fungicydy w łubinie wąskolistnym, z wyjątkiem fungicydu zawierającego tiofanat metylowy i tetrakonazol (2013 rok), wpłynęły na ograniczenie porażenia strąków przez Colletotrichum spp. Wzrost grzybni Colletotrichum spp. w warunkach in vitro najsilniej hamowały s.cz.: prochloraz, tebukonazol oraz pikoksystrobina.