W uprawach gorzej chronionych przed zachwaszczeniem widoczne są siewki i młode rośliny chwastów dwuliściennych, które szybko staną się konkurencyjne wobec zbóż, a w porę niezwalczone będą stanowić duże zagrożenie dla plonu. Walka z niechcianą roślinnością w późniejszych fazach wzrostu chwastów to konieczność stosowania najwyższych z zalecanych dawek czyli wariant najdroższy, a jednocześnie nie zawsze wystarczająco skuteczny.

Wiosną, do aplikacji przeciwko chwastom dwuliściennym w pszenicy ozimej, jęczmieniu ozimym i życie można wykorzystać substancje aktywne: bifenoks działający już przy 4°C, amidosulfuron, izoproturon z diflufenikanem przy 5-6°C, 2,4-D z florasulamem (dodatek florasulamu umożliwia stosowanie środka w niższych temperaturach niż 8°C), fluroksypyr w postaci estru 1-metyloheptylowego i florasulam, 2,4-D w postaci soli dimetyloaminowej razem z dikamba, tifensulfuron metylu z chlorosulfuronem, MCPA - minimalna temperatura graniczna stosowania to 8°C. W uprawach pszenicy ozimej można wykorzystać jeszcze aminopyralid z florasulamem działające od 5°C i środki oparte na sulfosulfuronie. Temperatury nie powinny być niższe w dniu zabiegu i 2-3 po jego wykonaniu.

Dobierając środek do występujących chwastów na polu trzeba pamiętać o wymianie substancji aktywnych i nie stosowaniu tych samych oraz należących do tych samych grup, które używane były ostatnio.