Przed siewem rzepaku w celu odchwaszczania pola można zastosować herbicyd: Devrinol 450 SC, Baristo 500 SC, Inventor 500 SC, Wicher 500 SC, Cozamid. Wszystkie w/w oparte są o jedną substancję czynną napropamid, która mimo że stosowana doglebowo jest skuteczna już przy niskim uwilgotnieniu gleby, co wynika z dość szybkiego jej rozkładu.

Z uwagi na fakt, że proces reakcji fotochemicznej zachodzi pod wpływem światła herbicydy zawierające napropamid po zastosowaniu trzeba płytko (ok. 3 cm) wymieszać z glebą. W praktyce stosujemy agregat lub bezpośrednio po zabiegu opryskiwania bronę. Dzięki temu przemieszczamy herbicyd i większa jest dostępność substancji czynnej do wilgoci znajdującej się nieco głębiej. Jeśli natomiast wykonamy opryskiwanie napopramidem i nie wymieszamy substancję czynną z glebą wówczas nie uzyskamy zamierzonego efektu chwastobójczego w odniesieniu do kiełkujących nasion chwastów.


Mieszać z glebą trzeba herbicydy zawierające w składzie tylko substancję czynną napopramid, natomiast zarejestrowane mieszaniny fabryczne i zbiornikowe z jej udziałem stosujemy do trzech dni po siewie. Napropamid stosowany łącznie z innymi substancjami nie ulega tak szybko reakcji fotochemicznej.

Herbicydy zawierające substancję czynną napropamid skutecznie ograniczają takie gatunki chwastów jak: gwiazdnicę pospolitą, iglicę pospolitą, marunę bezwonną, pokrzywę żegawkę, rumian polny, rumianek pospolity, wiechlinę roczną, tasznika pospolitego, tobołki polne i starca zwyczajnego oraz gatunki pojawiające się w późniejszym okresie, tj. rdestówkę powojowatą, rdest plamisty, szarłat szorstki, żółtlicę drobnokwiatową, komosę białą, chwastnicę jednostronną, gorczycę polną, rzodkiew świrzepę.

Napropamid ma ograniczone działania: na jasnotę różową, miotłę zbożową i samosiewy zbóż oraz to, że nie niszczą perzu właściwego, bodziszka drobnego, fiołka polnego, maku polnego, przytulii czepnej i dymnicy pospolitej.