Chwościk buraka należy do najgroźniejszych chorób buraka cukrowego. Wywoływany jest przez grzyb Cercospora beticola. Nasilenie występowania patogenu obserwowane jest w warunkach wysokiej temperatury oraz częstych opadów atmosferycznych w okresie od połowy lipca do zbioru.
Do chemicznej ochrony upraw wykorzystywane są przede wszystkim fungicydy z grup: benzimidazoli, triazoli, strobiluryn, morfolin i pirymidyn. Konsekwencją wielokrotnego ich stosowania jest wzrost częstości występowania szczepów grzybów odpornych na niektóre grupy fungicydów. Największą odporność wykazują na tiofanat metylowy z grupy benzimidazoli oraz w mniejszym stopniu na substancje czynne z grupy triazoli. Zjawisko nabywania odporności na triazole występuje rzadziej niż w przypadku benzimidazoli. Natomiast z uwagi na ich częste stosowanie może stanowić to poważne zagrożenie w przyszłości.
Sytuacji takiej można przeciwdziałać poprzez stosowanie rotacyjne substancji czynnych z różnych grup chemicznych epoksykonazol, tebukonazol i tetrakonazol z grupy:
· triazole - krezoksym metylu, piraklostrobina i pikoksystrobina
· strobiluryny - fenpropimorf
· morfoliny
· fungicydy o działaniu powierzchniowym, których substancją czynną jest miedź.
· dobrą skutecznością w zwalczaniu C. beticola charakteryzują się także preparaty będące mieszaninami różnych substancji czynnych.
Przykładowe preparaty do zwalczania chwościka buraka:
· Eminent 125 ME (tetrakonazol) w dawce 0,8 l/ha,
· Raster 125 SC (epoksykonazol) w dawce 1l/ha,
· Tebu 250 EW (tebukonazol) w dawce 0,8l/ha,
· Topsin M 500 SC (tiofanat metylowy) w dawce 1,2l/ha,
· Pixel 250 SC (pikoksystrobina) w dawce 0,8- 1l/ha,
· Duett Ultra 497 SC (tiofanat metylowy, epoksykonazol) w dawce 0,5 – 0,6l/ha
· Tango Star (fenpropimorf, epoksykonazol,) w dawce 1l/ha,
· Matador 303 SE (tiofanat metylowy, tetrakonazol) w dawce 1,25 -1,5l/ha.
Komentarze