Zwalczanie chemiczne omacnicy prosowianki, najgroźniejszego szkodnika kukurydzy, nie jest sprawą prostą. Ograniczenia w zwalczaniu należy upatrywać głównie w przyczynach technicznych (brak odpowiedniego sprzętu do wykonania oprysku). Trudności w ochronie sprawia także wyznaczenie odpowiedniego terminu zabiegu, od którego zależy w dużej mierze jego skuteczność. O tych zagadnieniach pisaliśmy jednak wczoraj. Dziś chcielibyśmy się skupić na wyborze preparatu do ochrony.

W zaleceniach chemicznej ochrony kukurydzy przed omacnicą prosowianką na 2016 rok znajduje się 14 insektycydów: 13 z nich zawiera pojedynczą substancję czynną i mamy 1 fabryczną mieszaninę. Większość z tych preparatów, bo aż 9 opartych jest na lambda-cyhalotrynie - związku z grupy pyretoridów. Substancja ta na roślinie działa powierzchniowo, w związku z czym przy jej użyciu należy bezwzględnie przestrzegać optymalnego terminu zabiegu. W przypadku wyboru tej substancji należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden fakt, otóż jak wspomniano lambda-cyhalotryna to pyretroid, a więc powinno się taki preparat aplikować w temperaturze do 20°C, o co w lipcu czasem trudno.

Niezależny od działania temperatury jest natomiast indoksakarb (do wyboru mamy 3 insektycydy z tą substancją) oraz metoksyfenozyd (1 preparat).

Jedynym z listy preparatem wykazującym działanie systemiczne jest Proteus 110 OD, który jest mieszaniną tiachloprydu z deltametryną. Dzięki temu, że preparat ten oprócz pyretroidu zawiera także tiachlopryd (związek z grupy chloronikotynyli) preparat ten również działa skutecznie w temperaturze powyżej 20°C.

Poniżej podajemy listę insektycydów zarejestrowanych do zwalczania omacnicy prosowianki:

• lambda-cyhalotryna: Arkan 050 CS, Judo 050 CS, Karate 2,5 WG, Karate Zeon 050 CS, Kusti 050 CS, LambdaCe 050 CS, Ninja 050 CS, Sparviero, Wojownik 050 CS,
• indoksakarb: Rumo 30 WG, Sakarb 30 WG, Steward 30 WG,
• metoksyfenozyd: Runner 240 SC,
• tiachlopryd, deltametryna: Proteus 110 OD.