Rdze należą do jednych z najczęściej występujących chorób w zbożach, zarówno ozimych, jak i jarych. Powodowane są przez grzyby rodzaju Puccinia, które są pasożytami bezwzględnymi, rozwijającymi się tylko na żywych tkankach żywiciela. Tak właściwie są to pasożyty dwudomowe (powodujące rdze dwudomowe), czyli takie, które do pełnego cyklu rozwojowego potrzebują dwie grupy roślin żywicielskich: początkową część rozwoju odbywają na liściach roślin niezbożowych (żywiciel pośredni), pozostałą na zbożu. Wytwarzają pięć typów zarodników, tj. bazydiospory, spermacja, ecjospory, uredospory i teliospory. Jednak w przypadku niektórych rdzy zbożowych rozwój może zachodzić z pominięciem żywiciela pośredniego i rozwijają się jako rdze jednodomowe, u których praktyczne znaczenie mają tylko uredospory. Zarodniki te, dokonując całego cyklu infekcji wtórnych, odpowiadają za rozprzestrzenianie się grzyba w trakcie sezonu wegetacyjnego. Mogą być przenoszone na duże odległości z prądami powietrza, sprawiając, że choroba może mieć nawet zasięg międzykontynentalny. Występowanie objawów chorobowych znacznie ogranicza powierzchnię asymilacyjną i zakłóca gospodarkę wodną roślin (niekontrolowana transpiracja), przyczyniając się do znacznych strat w plonie ziarna (...).