Sprawca choroby atakuje też liścienie, łodyżki oraz liście właściwe i długo nie daje oznak chorobowych. Okres utajonego rozwoju choroby może trwać od 14 do 30 dni. Liście najwcześniej i silnie porażone będą zamierać.

Obserwowane plamy mogą być żółtozielone lub brązowe (strasze) i te mają kształt zbliżony do soczewkowatego. Często otoczone są chlorotyczną obwódką. W miarę postępu choroby plamy zlewają się ze sobą zajmując coraz większy obszar liści. Na atakowanej powierzchni przy dokładniejszej obserwacji będzie można zauważyć nieregularnie rozrzucone piknidia.

By ograniczyć dalszy rozwój choroby, konieczny jest zabieg ochrony fungicydem w terminie T1. Preparaty zwalczające septoriozę paskowaną liści pszenicy stosuje się do fazy pierwszego lub czasem drugiego kolanka zbóż. W tym roku ochronę rozpocząć trzeba wcześnie, zaraz po ruszeniu wegetacji, tj. przed zakończeniem krzewienia (BBCH 29), jak tylko pozwolą na to warunki pogodowe.

W fazie krzewienia zbóż wskazaniem do zabiegu jest stwierdzenie 30-50 proc. porażonych liści z pierwszymi objawami septoriozy, kiedy obserwuje się jedną lub dwie plamy na liściu rozkrzewionej rośliny. W fazie strzelania w źdźbło próg ekonomicznej szkodliwości to 10-20 proc. porażonej powierzchni liścia podflagowego, a przy intensywnej uprawie to 10 proc porażonej powierzchni liścia.

Rozwój septoriozy paskowanej liści pszenicy dobrze ograniczają substancje czynne m.in.: prochloraz, fenpropimorf, cyprodinil, propikonazol. Do ochrony przed septoriozą paskowaną pszenicy i septoriozą plew, a także mączniakiem zbóż i traw oraz rdzą brunatną wykorzystać można m.in. preparaty na bazie pikoksystrobiny, oraz firmowe mieszaniny zawierające protiokonazol i biksafen, a także prochloraz, tebukonazol, proquinazid.