Pierwsze objawy septoriozy pojawiają się już w fazie siewek, a także w okresie wegetacji roślin i z czasem nasilają się. Choroba przy silnym porażeniu liści prowadzi do strat w plonie korzeni, sięgającym do 40-50 proc. Choroba jest szczególnie groźna dla plantacji nasiennych, ponieważ prowadzi do zamierania szypułek kwiatowych, pąków i zawiązków nasion.

Pod koniec lipca i w sierpniu na najstarszych liściach pojawiają się początkowo żółte plamy, które następnie brunatnieją, a wewnątrz stają się popielate. Przy silnym porażeniu liście żółkną i obumierają. Plamy pojawiają się także na pędach i kwiatostanach.

Podstawą w ochronie przed septoriozą jest niszczenie pierwotnego źródła zakażenia, czyli zarażonych resztek roślinnych. Na polach gdzie choroba występowała zaleca się rotację w uprawie selerowatych, która powinna wynosić 2-3 lata. Warto również uprawiać odmiany, które wykazują tolerancję na septoriozę.

Nasiona przed siewem należy zaprawiać zaprawami zawierającymi tiuram. Po zaobserwowaniu na plantacji pierwszych objawów choroby, należy wykonać 2-3 zabiegi chemiczne w odstępie co 7-10 dni, stosują przemiennie środki ochrony roślin.

W zwalczaniu septoriozy selera polecane są następujące preparaty: Amistar 250 SC (0,8l/ha), Gwarant 500 SC (2,0l/ha), Mirador 250 SC (0,8l/ha).