Pluskwiaki od początku wiosny żerują na spodzie liści wysysając soki roślinne. Trudno jest je zidentyfikować z powodu miejsca żerowania oraz jasnozielonej barwy pancerzyka. Wyglądem podobne są do mszyc, ale są bardziej ruchliwe i zagrożone przeskakują na inną roślinę. Szkodliwe są owady dorosłe oraz larwy. Te ostatnie wykazują mniejszą ruchliwość.

Objawem żerowania są małe, bladożółte lub białe plamki widoczne na górnej stronie liścia najpierw wzdłuż nerwu głównego, a następnie na całej powierzchni liścia. Roślina zaczyna słabo rosnąć i kwitnąć, liście żółkną i opadają. Jednak największym zagrożeniem wynikającym z żerowania skoczków jest przenoszenie przez nich groźnych chorób wirusowych, bakteryjnych i grzybowych.

Skoczki to szkodniki polifagiczne (różne rośliny żywicielskie). Najbardziej szkodliwy w uprawach szklarniowych jest skoczek szklarniowy, a w uprawie gruntowej często spotykanym szkodnikiem jest skoczek różany. Ten ostatni atakuje m.in. róże, jabłonie, śliwy, grusze. Pozostałe gatunki atakują żylistki, jaśminowce, werbenę, kocanki, aksamitki, rudbekie, cynie, nagietki, lwią paszcze (wyżlin), astry, dzielżany, szałwie, melisę. Gatunki mniej inwazyjne, które nie wyrządzają większych szkód (np. skoczek różanecznikowy), rozprzestrzenia zarodniki grzyba Pycnostysanus azaleae (poraża pąki kwiatostanowe w fazie pąka). Na uwagę zasługuje skoczek sześciorek, który przenosi choroby fitoplazmatyczne, np. żółtaczka astra chińskiego.

Przy masowym występowaniu skoczki zwalczamy chemicznie. Zabieg wykonujemy w momencie zauważenia szkodników na roślinach. W zwalczaniu stosujemy preparaty owadobójcze, np. Mospilan 20 SP, Decis 2,5 EC, Calypso 0,015, Karate Zeon 050 CS. Zalecane stężenie 0,025-0,05% (2,5-5ml środka w 10 l wody).

W celu lepszej przyczepności Mospilan można stosować łącznie z adiuwantem Ikar 95 EC w dawce: Mospilan 20 SP 0,4 kg/ha + Ikar 95 EC 3,0 l/ha + 7,0 l/ha wody.