Rzepak ozimy już od wschodów jest porażony chorobami grzybowymi.

Sucha zgnilizna kapustnych objawia się żółtymi chlorotycznymi plamy wielkości 1 cm. Centralnie zmieniają barwę na jasnobrązową lub jasnoszarą. Na ich powierzchni takich plam można zauważyć czarne punkty - owocniki (piknidia) z których uwalniane są w śluzowatej wstędze zarodniki. Choroba powoduje zamieranie liści, co zmniejsza powierzchnie asymilacyjną. Grzybnia poprzez nerw główny lub boczne przerasta i lokuje się w szyjce korzeniowej. Kiedy liść odpadnie jesienią, w miejscu blizny po ogonku widać brunatną plamę. To oznaka wniknięcia grzyba w to miejsce i rozpoczęcie procesu chorobowego, który, gdy nie zostanie przerwany, rozwinie się w mokrą zgniliznę. Część zaatakowanych roślin ginie zimą. Te które przetrwają mają bardzo ograniczony rozwój i ubywają z łanu w trakcie wiosennej wegetacji.

Szara pleśń  objawia się na liściach w postaci rozległych sinozielonych, wodnistych  plam o nieregularnym kształcie, na powierzchni której widoczna jest grzybnia z trzonkami i zarodnikami konidialnymi grzyba. Najgroźniejsze są objawy szarej pleśni pojawiające się na pędach wówczas dochodzi do przerastania roślin przez grzyba i zamieranie roślin.

Czerń krzyżowych ma postać  brunatnoczarnych plam owalnego kształtu. Początkowo są one małe (2-3 mm), a później powiększają się i ich średnica sięga 5-8 mm. Mogą być otoczone chlorotyczną obwódką lub są jej pozbawione. Na powierzchni plam pojawia się też luźna grzybnia wytwarzająca zarodniki. Zaatakowane chorobą liście żółkną i zamierają.

Przed wykonaniem oprysku warto wykonać lustrację pola. Jeśli nie zostaną one zaobserwowane wyżej wymienione objawy chorób nie zaleca się wykonywać oprysku zapobiegawczo i podnosić koszt uprawy plantacji. Natomiast jeśli, na plantacji pojawią objawy którejś z chorób, należy wykonać oprysk. W takiej sytuacji nie powinno się oszczędzać, gdyż może to spowodować gorsze przezimowanie rzepaku ozimego a także dalszy rozwój rzepaku wiosną. Wówczas będą w bardziej zaawansowanych stadiach i będzie trudniej zwalczyć te choroby.

Do ochrony rzepaku ozimego należy wykorzystać preparaty jedno lub dwuskładnikowe oparte na triazolach.

Przykładowe fungicydy:

·        Bounty 430 SC (tebukonazol),

·        Caryx 240 SL (chlorek mepikwatu, metkonazol),

·        Dafne 250 EC (difenokonazol),

·        Tilmor 240 EC (tebukonazol, protiokonazol),

·        Toprex 375 SC (difenokonazol, paklobutrazol),

·        Amistar 250 SC (azoksystrobina),

·        Agristar 250 SC (azoksystrobina,

·        Atak 450 EC (prochloraz),

·        Caramba 60 SL (metkonazol),

·        Clayton Tabloid EW (tebukonazol),

·        Corinth 240 EC (tebukonazol, protiokonazol)

·        Darcos 250 EW (tebukonazol),

·        Domnic 250 EW (tebukonazol),

·        Impact 125 S C (flutriafol),

·        Kloraz 450 EC (prochloraz),

·        Magnello 350 EC   (tebukonazol,difenokonazol),

·        Orius Extra 250 EW (tebukonazol),

·        Porter 250 EC (difenokonazol),

·        Syrius 250 EW (tebukonazol),

·        Tazer 250 SC (azoksystrobina).