Patogeny z rodzaju Alternaria mogą wywoływać zgorzel siewek. Fot. Katarzyna Szulc 
Utrzymująca się wysoka temperatura i wilgotność powietrza sprzyjają rozwojowi patogenów powodujących czerń krzyżowych. Podpowiadamy, jakie preparaty zastosować w jesiennej ochronie przed grzybami z rodzaju Alternaria.
Czerń krzyżowych inaczej alternarioza kapustowatych lub czarna plamistość roślin krzyżowych wywołana jest przez grzyby z rodzaju Alternaria. Za najbardziej chorobotwórcze uznaje się gatunki Alternaria brassicae i Alternaria brassicicola.
Patogeny z rodzaju Alternaria mogą prowadzić do śmierci roślin. W czasie zasiedlania roślin wytwarzają toksyny, tj. substancje, które wywołują zaburzenia w przemianie materii roślin. Wydzielane przez grzyby fitotoksyny odpowiedzialne są za powstawanie typowych dla alternarioz objawów: nekroz i chloroz.
Patogeny z rodzaju Alternaria mogą wywoływać zgorzel siewek. W rzepaku na siewkach pojawiają się ciemnobrunatne plamy na części podliścieniowej i czarnobrunatne na liściach i liścieniach. Na części plam pojawiają się pierścienie z jaśniejszymi i ciemniejszymi strefami ułożonymi na przemian. Plamy na liściach są ciemnobrunatne, koncentryczne, okrągłe, w miarę postępu choroby zlewają się w większe powierzchnie. Podłużne zbrunatnienia na podliścieniowej części łodygi powodują jej przewężenie i załamywanie i w rezultacie zamieranie siewek.
Rozwojowi choroby sprzyja temperatura powietrza powyżej 20°C. Optymalna temperatura dla wzrostu grzybni A. brassicae wynosi 18-24°C, a dla A. brassicicola 20-30°C. Zasadniczym czynnikiem decydującym o infekcji jest utrzymywanie się wysokiej wilgotności powietrza wynoszącej 95-100 proc. przez minimum 9-18 godzin. Źródłem infekcji są resztki pożniwne rzepaku i innych roślin żywicielskich oraz porażone nasiona.
Do zakażenia roślin może dochodzić przez penetrację epidermy, aparaty szparkowe i zranienia. Bramą wejścia dla chorób są zranienia roślin spowodowane zabiegami pielęgnacyjnymi i uszkodzeniami w wyniku żerowania szkodników. Stąd istotna jest jesienna ochrona przed szkodnikami.
Próg ekonomicznej szkodliwości jesienią wynosi 20-30 proc. porażonych roślin, od formowania się zaczątków pędów do fazy pełni ukształtowanej rozety.
Jesienią do walki z chorobą przystępuje się, gdy rzepak jest w fazie 4-8 liści (BBCH 14-18). W tym czasie wykorzystać można preparaty oparte o tebukonazol, które zalecane są zależnie od etykiety w różnych dawkach. Oparte o tebukonazol w dawce 1 l/ha stosuje się: Riza 250 EW Sparta 250 EW Troja 250 EW1 l/ha. W dawce 0,75 l/ha przeciwko czerni krzyżowych aplikuje się: Bounty 430 SC, Clayton Tabloid EW, Darcos 250 EW, 240 SL Domnic 250 EW, Erasmus 250 EW Helicur 250 EW Horizon 250 EW, Orius Extra 250 EW, Syrius 250 EW, Tarcza Łan 250 EW, Tebu 250 EW, Toledo 250 EW, Tyberius 250 EW. W dawkach 0,45 l/ha stosuje się oprysk Spekfree 430 S.C. oraz fungicydem Starpro 430 SC
Przeciwko czerni krzyżowych w jesiennej ochronie zastosować można preparat Caramba 60 SL w ilości 0,7-1 l/ha oparty o substancję czynną metkonazol czy też Topsin M 500 SC w dawce 1,2-1,4 l/ha zawierający tiofanat metylowy.
Ponadto jesienią wykorzystać można mieszaniny: Tilmor 240 EC (tebukonazol z protiokonazolem) zalecany w dawce 0,75 l/ha, preparat Caryx (chlorek mepikwatu i metkonazol) w dawce 1 l/ha, Toprex 375 SC (difenokonazol i paklobutrazol) w ilości 0,5 l/ha oraz Eminent Star 312 SE (chlorotalonil i tetrakonazol) w dawce 1,2 l/ha.
Podobał się artykuł? Podziel się!
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
WSZYSTKIE KOMENTARZE (3)